بوشهری ها / سالهاست که با پایان زمان صید میگو از دریای خلیج فارس، برداشت میگوی پرورشی آغاز می شود.
میگویی که از نوع دریایی خود ارازنتر است و با توجه به وضعیت بغرنج صید میگو از دریا باید پذیرفت که در آینده ای نه چندان دور بازار میگوی کشور را همین میگوهای پرورشی تشکیل خواهند داد. حال سوالی که برای بسیاری از مردم مطرح می شود و حتی میتوان گفت در میالن مردم بوشهر به یک باور تبدیل شده، این است که آیا میگوی پرورشی از نوع دریایی خود بی کیفیت تر است؟ همچنین با توجه به وضعیت نامناسب صید میگو، میزان تولید این میگو در استان چقدر است؟ این دو سوال به همراه سوالات دیگر باعث شد تا نگاهی به میگوی پرورشی استان داشته و وضعیت آن را به صورت کلی بررسی کنیم.
تفاوت میگو پرورشی و دریایی
میگو پرورشی : جهت تکثیر و پرورش میگو های پرورشی در ایران، با انتقال دادن آب دریاهای جنوب کشور به کانال ها، استخر ها و زمین های کشت و تکثیر، میگو ها را پرورش می دهند. در واقع از آب دریا استفاده می شود و املاح مورد نیاز برای پرورش میگو که در آب دریا وجود دارد به راحتی در دسترس آن ها قرار می گیرد. تنها ایراد و اختلافی که می توان در این میان برای میگو های دریایی و پرورشی قرار داد، مواد غذایی موجود در دریا از جمله جلبک ها می باشند که میگو در مراحل رشد به آن ها نیاز دارند که اگر این مواد به آب کانال های پرورش میگو افزوده گردد، تفاوت وافری میان میگو دریایی و پرورشی در میان نمی ماند.
میگو دریایی: همانطور که از اسم آن پیداست، میگو دریایی در آب های عظیم و وسیع دریای عمان و خلیج فارس رشد می کند و به راحتی تمامی مواد غذایی که در مراحل رشد و پرورش میگو به آن ها نیاز دارند را به آسانی به دست می آورند و در نهایت به گوشتی مغذی و غذایی مفید برای تمامی افراد در سنین مختلف، تبدیل می شود.
تشخیص میگو سالم
به گفته یک دامپزشک، میگوی سالم و تازه باید فاقد هر نوع بوی زننده، شدید و تند باشد. بوی میگوی سالم و تازه ، بوی مخصوص میگو و ملایم است. در حالت فساد، بوی شدید آمونیاک از میگو به مشام میرسد.
دکتر آراسب دباغمقدم درباره سایر ویژگیهای میگو تازه گفت: در میگوی سالم و تازه، پوسته آن بهصورت سفت و محکم به گوشتش چسبیده است. در حالی که در میگوی کهنه یا فاسد ، پوسته آن رنگ طبیعی ندارد و گاهی اوقات هم کدر میشود. میگوی سالم و تازه دارای گوشتی باقوام است و گوشت آن، فاقد حالت لیزی و لزجی است.»
این متخصص بهداشت مواد غذایی تاکید کرد که در میگوی سالم و تازه نباید هیچگونه لکه یا نقطه سیاهی روی پوسته یا گوشت آن دیده بشود. بد نیست بدانید که دلیل وجود این لکهها، استفاده نکردن از یخ و ماندن طولانیمدت میگو در هوای گرم است که در این صورت، نقاط سیاهرنگی بر سطح آن ظاهر میشوند و ظاهر میگو را ناخوشایند میکنند. پاهای میگو نیز در اثر ماندن طولانیمدت در آب گرم یا مخزن نگهداری که یخ آن تمام شده باشد، سیاهرنگ میشوند.
پوسته میگوی خام ممکن است سبز مایل به خاکستری، قهوهای مایل به صورتی یا صورتی کمرنگ یا حتی سفید کمرنگ باشد که بر حسب جنس و گونه میگو متفاوت است. در حالیکه در میگوی فاسد، پوسته آن رنگ طبیعی ندارد و گاهی اوقات هم کدر میشود. مهمترین عامل تغییر رنگ میگو ، در آفتاب ماندن آن به مدت طولانی و استفاده نکردن از یخ برای نگهداری از آن است. در میگوهای پرورشی، رنگ پوسته آنها سبز زیتونی و در میگوی خلیج فارس هم رنگ پوسته آنها، صورتی روشن است. (سلامانه)
تفاوت قیمت میگوها در چیست؟
میگو هر چه ریزتر باشد در مقایسه با میگوهای درشت یا به اصطلاح شاهمیگو، بافت لطیفتری داشته و بخصوص برای سالمندان و کودکان قابلیت جویدن و هضم بهتر و جذب بالاتری دارد، اما چرا میگوهای ریز و درشت در بازار قیمتهای متفاوتی دارد؟ این تفاوت قیمت به درصد زواید آنها مربوط میشود. میگوهای بزرگ در مقایسه با انواع ریز 30 درصد کل بدنشان شامل ضایعاتی چون سر و دم و پوست است ولی در میگوهای ریز این زواید بخش بیشتری از بدن میگو را شامل میشود و به 50 درصد میرسد. در نتیجه تفاوت قیمت میگوهای ریز و درشت به ارزش غذایی آنها مربوط نمیشود و همه انواع میگوها ارزان، گران، ریز، درشت، سرتیز، هندی، موزی، ببری و... ارزش تغذیهای یکسانی دارد.
افت پرورش میگوی در سال 94
8 آذر سال 94، مدیر کل شیلات استان بوشهر با بیان اینکه هم اکنون برداشت میگو در مزارع استان تقریباً به اتمام رسیده است، بیان کرد: بر اساس آخرین آمار تا کنون هشت هزار و 700 تن میگو در استان برداشت شده است در حالی که سال گذشته 14 هزار و 500 تن میگو در اراضی پرورشی استان بوشهر تولید شده بود.
بهمنیاری اظهار کرد: امسال سه هزار و 870 هکتار مزرعه به منظور پرورش میگو زیر کشت رفته بود که نسبت به سال گذشته اندکی کاهش یافته بود.
آمار فوق نشان می دهد که در سال 94 نسبت به سال 93 ما با کاهش تولید میگو پرورشی مواجه بوده ایم و آمار به جا مانده آمار ضیعیفی محسوب می شود.
سال 95؛ بوشهر دوم شد
معاون تکثیر و پرورش آبزیان شیلات استان بوشهر در تاریخ 2 بهمن سال گذشته به تسنیم گفت: « پرورش دهندگان میگو در استان بوشهر امسال ۹ هزار و ۱۱ تن میگو تولید کردند که ۸۰ درصد آن به خارج از کشور صادر شد. امسال 3 هزار و 800 هکتار از این اراضی برای پرورش میگو مجهز شد که 812 میلیون قطعه بچه میگو در استخرهای پرورشی این اراضی ذخیره سازی شد.این میزان میگوی تولیدی در 10 سایت پرورشی استحصال شد که نسبت به سال قبل 800 تن افزایش دارد. »
سال 96؛ آغاز برداشت میگوی پرورشی در استان بوشهر
معاون آبزی پروری اداره کل شیلات استان بوشهر گفت: برداشت میگوی پرورشی از سطح چهار هزار و 413 هکتار سایت های پرورشی در این استان آغاز شد.
صغری اشرف روز یکشنبه درگفت وگو با ایرنا افزود: امسال یک میلیارد و 79 میلیون قطعه بچه میگو در سطح سه هزار و 617 استخر پرورش در استان بوشهر ذخیره سازی شده است.
وی اضافه کرد: شرایط مناسب تولید و وجود زیر ساخت های آماده باعث شد امسال در 10 مجتمع و سایت از شمال تا جنوب این استان پرورش میگو اجرا شود که تولید 15 هزار تن میگوی پرورشی پیش بینی شده است.
اشرف ادامه داد: برای تولید بچه میگوی مورد نیاز امسال 10 هزار جفت مولد در استان تامین شد که از این شمار یکهزار و 400 جفت از هاوایی وارد شده است.