جاده ساحلی بوشهر – بندر دیر ؛ گمشده در میان وعده ها
بوشهری ها /کیوان حیدری: مرگ این روزها برای اهالی دیر دیگر واژه ترسناکی محسوب نمی‌شود.
اینجا هر چند وقت یکبار حجله ای باری جوانانش برپا می شود تا شاید داغدیدگان را تسکینی باشد که البته نیست. گویی مردم مظلوم این دیار به بدترین داغ دنیا یعنی داغ جوان، عادت کرده اند. داغی که همه و همه از جاده مرگی سرچشمه می گیرد که عام نامش را جاده ساحلی گذاشتند. جاده ای که دیگر برای اهالی دیر شوم محسوب می شود و ماهی نیست که خبر تصادف و گاه مرگ جوانی از این جاده به گوش نرسد.
کسی هم چندان پاسخگوی آنها نیست. گاه سالی یکی دو بار در نشست های خبری وقتی خبرنگاران در این باره اصرار می کنند، مسئولان با پاسخ هایی که برآیند تمامشان جمله «در دست احداث است» خود را خلاص می کنند. حال منِ روزنامه نگار اگر اصرار هم کنم، چندان تفاوتی ندارد و قصه همان است و پایان همان....
مدیرکل اداره راه و ترابری استان
فرزاد رستمی در گفتگو با پیام عسلویه گفت: « توجه ویژه ای به راه بوشهر-دیر شده است که ما در تفاهمنامه ای که با وزارت نفت داشتیم، قرار شد تا 56 میلیارد ریال به ما پرداخت شود تا این راه حادثه خیز را به سرانجام برسانیم. بر همین اساس قرار شد تا قطعات 10،11،12،13 و قسمتی از 14 را با این بودجه در دست ساخت قرار دهیم. البته ما پیش از این بخشی از قطعه 14 را نرسیده به دلوار زیر ترافیک برده ایم که امیدواریم با توجه به تفاهمنامه با مجموعه نفت، که تا کنون به ما 90 میلیارد پرداختی داشتند، پروژه را به سرانجام برسانیم. همچنین ما حدفاصل دلوار به سمت رستمی و عامری را با خاکریزی ایمن میکنیم تا شیب آن به شکلی در آید که اگر خودرویی به سمت پایین رفت، دچار واژگونی نشود. »
سکینه الماسی؛نماینده جنوب استان
در طی یک هفته، بیش از 10 بار با تلفن همراه ایشان تماس گرفته و سه پیام کوتاه هم در اینباره فرستاده شد تا نماینده محترم مجلس در حوزه جنوب استان، نسبت به آخرین پیگیری های خود درباره این پروژه واکنش نشان دهد. با این همه اما خانم الماسی پاسخی به این تماس ها و پیام ها ندادند، تا ما بر خلاف میل باطنی مجبور به ارائه گزارش بدون نظر ایشان شویم. هرچند در تماس با مشاور نماینده جنوب استان، او خبر از نشست با وزیر نفت در هفته گذشته را داد، و قرار شد که یا ایشان یا دفترشان با ما تماس بگیرند اما تا لحظه انتشار گزارش علی رغم پیگیری ها، هیچگونه تماسی گرفته نشد. با این حال اگر ایشان پاسخی به آخرین وضعیت جاده ساحلی که بلای جان اهالی منطقه شده است، داشته باشند با کمال میل حاضر به انتشار آن هستیم.
فرماندار دَیِر
طی تماسی که با فرماندار دیر داشتیم، وی ضمن بیان اینکه اداره مسکن راه و شهرسازی در حال پیگیری این پروژه است، گفت: « بر اساس یکی از مصوبات سفر رییس جمهور، قرار شد تا 200 میلیارد تومان به پروژه بزرگراه بوشهر – دیر اختصاص پیدا کند. با این حال دقیقا اطلاع ندارم که چه میزان اعتبار از مصوبه فوق تزریق شده اما در حال حاضر قطعه 14 افتتاح شده و و به دنبال این هستیم که دو قطعه دیگر را از سمت دیر افتتاح کنیم. البته با تلاش هایی که صورت گرفته است، قطعه ای از سمت خود دیر 40 یا 50% پیشرفت داشته ایم که در سال 96 با تزریق اعتبار دو قطعه دیگر نیز افتتاح می شود. »
یکی از هزاران دَیِری...
سالهاست وضعیت اهالی به دلیل عدم رسیدگی مسئولان با مشکلات جدی مواجه است. اینکه برخی می گویند امروز و برخی ما را به فردا حواله می دهند، بیشتر یک بازی است وگرنه چند نفر دیگر باید جان خود را از دست دهند و چند خانواده داغدار شوند تا مسئولان به خود بیایند. بروید آمار بگیرید از اهالی تا متوجه شوید چند جوان در همین راه پرپر شده اند. یک روز معاون استاندار، یک روز نماینده مجلس و یک روز فرماندار به ما وعده می دهند اما کدام از این وعده ها انجام شده است. به ما در دوران انتخابات مجلس و ریاست جمهوری قول داده اند. زشت نیست اکنون که انتخابات گذشته زیر قولشان می زنند؟ واقعا درخواست برخورداری از یک جاده امن خواسته زیادی به حساب می آید که اینچنین مردم دیر و اطراف و یا حتی دیگر استفاده کنندگان از این جاده را نادیده میگیرند؟ شاید هم خیال می کنند دیگر انتخاباتی وجود ندارد. من و خیلی از اهالی دیر 2 سال دیگر حواسمان هست که چه چیزهایی را موقع رای دادن به خاطر بسپاریم.
قصه عجیبیست. وقتی ابتدایی ترین خواسته هایت مواردی باشد که به حفظ جان مربوط می شود، دیگر واژه کم توقع هم کاربرد ندارد. حال این را اضافه کنید که همین خواسته کوچک هم نادیده گرفته شده و به آن ترتیب اثری داده نمی‌شود. به راستی چرا جان یک انسان تا این حد نادیده گرفته می شود؟ واقعا در استان بودجه ای نیست تا اینچنین مردم این خطه دچار مشکلات شده و جلوی چشمشان عزیزان آنها پرپر شوند؟ واقعا مضحک نیست که با وجود احداث پتروشیمی ها در استان که بعضا در نزدیکی همین جاده هم قرار دارند، به مشکلی تحت عنوان عدم بودجه اشاره شود؟ اینکه پتروشیمی ها در اینباره اقدامی نمی‌کنند یک بحث است ، اما اینکه برخی با وجود برخورداری از ابزار مناسب و در حالی که به مردم این وعده را داده اند، به این پتروشیمی ها برای عمل به مسولیت های اجتماعیشان فشار نمی آورند، خود قصه تلخیست که سال های سال در سطوح مدیریتی در باب مسئولیت پذیری شاهد آن هستیم.
با این همه امید داریم. امید به اینکه وعده ها درباره این جاده پس از صبوری ها و هزینه دادن های مردم بالاخره به واقعیت پیوسته و حداقل از این به بعد جان بسیاری را در پناه امنیت خود قرار دهد.
عکس
