سیاست / شناسه خبر: 20536 / تاریخ انتشار : 1396/7/23 13:26
|
ششمین جلسه سینما-اکران برگزار شد

نگار از خیال تا واقعیت

بوشهری ها /سودابه زیارتی: ششمین جلسه سینما-اکران به تماشا و نقد و بررسی فیلم «نگار» اثر رامبد جوان اختصاص داشت که در سینما شهید آوینی بهمنی اکران و در خانه هنر «جار» مورد نقد و بررسی قرار گرفت.

مژده غضنفری منتقد، فیلمساز و مسئول کانون فیلم بوشهر در ارتباط با این فیلم گفت: فیلم «نگار» از شب شروع می شود. از همان ابتدای فیلم که پلیس در مورد مرگ پدر نگار صحبت می کند و مرگ او را خودکشی اعلام می کند، متوجه ی شباهت هایی با فیلم های «مسافران» و «سگ کشی» آقای بیضایی می شویم. فیلمساز آشکارا تلاش می کند تا جهانی را خلق کند؛ دقیقا همان کاری می کند که بهرام بیضایی در فیلم «مسافران» انجام می دهد. یعنی همان سکانسی که هما روستا رو به دوربین می ایستد و می گوید «ما به تهران نمی رسیم. ما همگی می میریم» این بدین معناست که فیلمساز از همان ابتدا قرارداد خود را با ما می بندد که ما با یک فیلم رئال رو به رو نیستیم. در فیلم «نگار» هم زمانی که نگار به خواب می رود و در توهم و خیال با پدرش صحبت می کند  و وقتی بیدار می شود و چک هفت میلیاردی پدرش را در دست خودش پیدا می کند، کارگردان قراردادش را با ما می بندد. بدین معنا که ما با یک فیلم رئال رو به رو نیستیم. فیلمی که بین توهم و واقعیت در رفت و آمد است.
مژده غضنفری در ادامه گفت: این فیلم، فیلم رئال نیست و بنابراین نمی توان آن را با منطق رئال سنجید. تماشاچی یا منطق فیلم را می پذیرد و یا نمی پذیرد. فیلمساز جهانی را خلق کرده و روایت جاری در آن نیز با منطق خودش قابل قبول است. در این فیلم، نگار جواهریان به عنوان شخصیت اصلی داستان، جای پدرش قرار می گیرد و فیلم بین توهم و واقعیت در رفت و آمد است. جالب است که واقعیتی که در فیلم نشان داده می شود، همان بخشی است که در توهم نگار شکل می گیرد. یعنی آنچه در توهم وجود دارد واقعیت است و نه آنچه که در آگاهی رخ می دهد! او می رود تا حقیقت مرگ پدرش را کشف کند و در نهایت کشته می شود. در واقع در آن سکانسی که به او شلیک می شود، گریم او کمی تغییر می کند و زیر چشم های او یک حلقۀ کبودی نمایان می شود، بدین معنا که نگار مرده است.
غضنفری با بیان اینکه حرف فیلمساز در این فیلم کمی خطرناک است، بیان کرد: او می خواهد بگوید که شما زمانی می توانید حقیقت را بفهمید که بمیرید و حرف خطرناک دیگری که می گوید بحث انتقام است. این نظرِ فیلمساز است، هرچند که پذیرفتنی نباشد. درواقع فیلمساز-رامبد جوان- در نگار نه آن کارگردان «خندوانه» است و نه کارگردان دو فیلم قبلی‌اش. او در این فیلم نگاهش به دنیای پیرامون بسیار تیره و سیاه و تلخ است. او جهان اطراف خود را خیلی  پلشت و تاریک می بیند و می گوید که راه نجاتی نیست جز آنکه تفنگ بردارید و خودتان حقیقت را کشف کنید .
این منتقد سینما در بخش دیگری از صحبت های خود گفت: از طرفی مانی حقیقی که در نقش بهتاش در فیلم ظاهر شده است، کاریکاتوری از  شخصیت یک آدم بد یا گانگستر است. وقتی فیلمساز، محل کار این گانگسترها را فضای گلخانه در نظر می گیرد، در واقع به نوعی آدمهای بد فیلم را کاریکاتوری به تصویر می کشد. بازی غلوگونه و کاریکاتوری مانی حقیق در این فیلم، چیزی است که کارگردان از او خواسته است ولی مشکل اینجاست که ما در فیلم چنین هجویه هایی کم داریم. یعنی فیلمساز خواسته به سبک فیلم های «تارانتینو» که کاراکترهای بد فیلم هایش به نوعی هجو و طنزگونه هستند، فیلم را پیش ببرد اما از طرفی نیز ترس  این را داشته که کنترل فیلم از دستش خارج شود و فیلم به کمدی ناخواسته تبدیل شود. این فیلم صحنه های طنز و هجو زیادی ندارد به جز سکانس کوتاهی که اشکان خطیبی در نقش فروشنده اسلحه بازی کرده است و در جاهایی نیز سعی کرده با بازی مانی حقیقی این هجو را نشان بدهد اما گویا می ترسد زیاد وارد این مقوله بشود. فیلم مستعد کمدی ناخواسته شدن است و درآوردن فیلم آنگونه که قرار است باشد، کار بسیار سختی است.
مژده غضنفری یادآور شد: در این فیلم سعی شده که از نگار جواهریان آشنازدایی شود. یعنی در این فیلم کاراکتر نگار بر خلاف فیلمهای دیگر جواهریان، بدبخت و مظلوم نیست. محمدرضا فروتناما همان کلیشه فروتن عاشق روانی فیلم «قرمز» است که در این فیلم نیز تکرار می شود.
غضنفری ادامه داد: فیلم در یک روز خاکستری تمام می شود که نشان از نگاه تلخ فیلمساز و روشن شدن حقیقت است و اسنادی هم که در فیلم از آن مرتب صحبت می شوند، در واقع چیز مهمی نیست و برای پرت کردن حواس بیننده از حقیقت است. این مساله در فیلم های هیچکاک خیلی دیده می شود و به مگ گافین شهرت دارد.
وی در پایان با بیان اینکه این فیلم، فیلم متوسطی است، گفت: با اینکه ماهرانه ساخته شده اما فیلم بدیعی نیست و چیز تازه ای به ما نمی دهد. در سینمای آمریکا از این دست فیلم ها و خیلی بهتر از آن ساخته می شود. بنابراین ما با فیلم هایی مثل «نگار» نمی توانیم عرض اندام کنیم. نه در کشور خودمان
 و نه در دنیا. واقعیت این است که سینمای ایران در جایی موفق می شود که فیلمهای مستندنما و اجتماعی می سازد. توان سینمای ایران در حال حاضر در همین محدوده است. ما نه قدرت آن را داریم که فیلم های بیگ پروداکشن تولید کنیم و نه فیلم هایی با چنین روایت هایی. از این دست فیلم ها فراوان و با کیفیت های بهتر در سینمای جهان و به ویژه هالیوود ساخته می شود.
 
درباره فیلم
نگار فیلمی به کارگردانی و تهیه‌کنندگی رامبد جوان و فیلمنامه توسط احسان گودرزی نوشته شده است و محصول سال ۱۳۹۴ است. فیلمبرداری این اثر از ۲۷ آذر ۹۴ آغاز و ۱ اسفند ۹۴ به پایان رسید و اولین نمایش آن در سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر بود. این فیلم نامزد کسب ۹ سیمرغ بلورین شده و توانست موفق به کسب سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن از جشنواره فیلم فجر شودهمچنین در سومین جشنواره جهانی فیلم فجر نیز به نمایش گذاشته شد.
این فیلم به ماجرای جنایی پرداخته جایی که نگار جواهریان نقش دختری به نام نگار را بازی می کند. او دختر خانواده‌ای نیمه مرفه و اصیل است، پدر او دریک معامله اقتصادی شکست خورده و با اسلحه خودکشی کرده است. این تحلیلی است که پلیس نسبت به مرگ او اعلام می کند اما نگار این تحلیل را باور ندارد و برای رسیدن به اصل ماجرا تصمیم می گیرد که روزهای آخر پدر را مرور کند.
نگار جواهریان، محمدرضا فروتن، مانی حقیقی، آتیلا پسیانی، افسانه بایگان، فریبا کامران، علیرضا شجاع‌نوری و اشکان خطیبی بازیگران این فیلم هستند و موسیقی فیلم را نیز که مورد توجه بسیاری قرار گرفته است را کریستف رضاعی ساخته است.
«نگار»، فروش گیشه‌ ای معادل ۲٬۰۰۰٬۲۳۱٬۰۰۰ تومان داشته است.
یادآور می شود، جلسات سینما-اکران یک هفته در میان توسط مژده غضنفری برگزار می شود. این جلسات به تماشا و نقد و بررسی فیلم های اکران اختصاص دارد. همچنین جلسات سینمای جهان نیز دوشنبه ها در آموزشگاه ملودی و چهارشنبه ها در خونه هنر «جار» در ساعت ٥ بعد از ظهر نیز توسط وی برگزار می گردد.

کلیدواژه

اکران

نگار

بوشهر

نشست

بررسی

ارسال نظرات

captcha
کلینک زیبایی
نمایشگاه  پتروشیمی