بوشهری ها /عبدالرضا احمدی: در گذر زمان و پس از سال های متمادی، جهانیان به این باور رسیده اند که هنر نزد ایرانیان است و بس، گواه این تمثیل ادیبانه، هنرمندان، و ادیبان و شاعران نامی سرزمین کهن پارسی است که، در سراسر پهنه هستی، همواره شاهکار های هنریشان زبانزد خاص و عام بوده و هست، تا آن جا که در پاره‌ای از بلاد و سرزمین های غیر پارسی، مشاهیر ایران زمین را الگوی خویش قرار داد ه اند، و اینک ایران اسلامی معاصر نیز از حیث هنر ممتاز و شاخص و نوین، علی الخصوص هنر سینما و تصویر، سرشار از نام آوارانی است که دل در گروه اعتلای مام وطن دارند، و تا بدان جا در تکاپو و تلاشند که در عرصه هنر امروزی نیز در پیوند با معنویت و اسلام توانسته اند سرآمد باشند.
تنوع و تعدد گونه های مختلف جشنواره و رخداد های فرهنگی و هنری در طول سال در ایران، نشان از اهمیت جایگاه فرهنگی در ایران زمین است و این که ایرانیان روح را با هنر مرتبط می دانند، و غنای فرهنگی را در ارتباط با هنر می شمارند.
جشنواره بین المللی فیلم رشد نیزدر میان انبوه این رخداد های هنری، به عنوان قدیمی ترین دورهمی اصحاب هنر هفتم و سینماست که هر ساله و به مدد عشاق خود یعنی دانش آموزان، معلمان و متولیان عرصه تعلیم و تربیت و دیگر علاقمندان برگزار می گردد، رویدادی با هدف والای فرهنگی، آموزشی، علمی، و تربیتی که نشان از اهمیت و تاثیر به سزای هنر سینما و تصویر در تحقق اهداف ذکر شده دارد.
بی پرده باید گفت که امروزه سینما یکی از ارکان اساسی آموزش در سرتاسر جهان، به ویژه ایران اسلامی است و از تصویر نقش بسته بر پرده سفید سینما به عنوان جادوی آموزشی و تربیتی می توان یاد کرد، تا جایی که باید گفت، بیشترین، برترین، و سریعترین مفاهیم علمی و آموزشی و خاصه فرهنگی را می توان از طریق سینما به دانش آموزان انتقال داد.
رخدادی که طی چهار دهه و به عنوان تنها جشنواره‌ی آموزشی ایران به صورت منظم و منسجم و مملو از حضور کارگردانان و فیلمسازان و منتقدین سینما از اقصی نقاط جهان و حتی در سال های اخیر با دانش آموزان فیلمساز و خالق که سرشار ازایده های بکرند، توانسته است، آموزش و تعلیم و تربیت را از متن و دل کتاب های درسی خارج نموده و با زبان و گویش تصویر و سینما به خلق آثاری بی بدیل تبدیل نماید تا چشم همگان را خیره کند.
بسیارند فیلمسازان نام آوری که با خلق آثاری برای کودکان و نوجوانان، این نسل در حال رشد را در فیلم هایشان برجسته نموده اند و دنیا ی ساده
کودکان را برای انسان هایی که از روزمرگی و زندگی ماشینی و فاصله های عاطفی متاثر از فناوری خسته اند، زیبا و آموزنده و سرشار از لذت و مهربانی نشان داده اند و اگر نام زنده یاد عباس کیارستمی را در این میان نادیده بگیریم، حق سینما به ویژه سینمای کودک و نوجوان و رشد را ادا نکرده ایم.
اسطوره بی نظیر سینمای ایران که بخشی از آثارش برخاسته ازتفکر زیبای او در کنار کودکان و درکانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان خلق شده است و از مهمترین هنرنمایی های وی می توان به فیلم‌های «نان و کوچه» دو راه حل برای یک مساله «خانه دوست کجاست» اشاره نمود و لقب عالیجناب سینمای ایران و جهان را برازنده او دانست چرا که سینما‌گرانی چون «ژان لوک گدار» درمدح او چنین می گویند که «سینما از گریفیث» آغاز می شود و با کیارستمی به پایان می رسد.
امید است که صاحبان فکر و اندیشه فرهنگی و هنری در آموزش و پرورش و سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی، که هر ساله با تلاش های مجدانه خود در برگزاری این جشنواره، شناسایی و انتخاب و معرفی فیلم های برتر آموزشی و تربیتی را هدف اصلی خود می دانند، با اندکی برنامه ریزی دقیق تر و کارشناسانه، تمهیدات یک اساسنامه مدون و اصولی را برای تربیت فیلمسازان دانش آموز نیز در دستور کار خویش قرار دهند و به جد در این خصوص اهتمام نماید تا طعم شیرین اتکای به بدنه مستعد خویش را نیز چشیده و تولیداتی ملموس تر و با محتوای ساده را که حاصل خلاقیت دانش آموزان دارای فن سینما و متعلق به خود می باشد را نیز تجربه نمایند.
جشنوارۀ بین المللی فیلم های آموزشی رشد، قدیمی ترین جشنوارۀ فیلم در ایران و جشنوارهای تخصصی است که با مدیریت وزارت آموزش و پرورش جمهوری
اسلامی ایران و اهتمام سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی، هر سال با هدف شناسایی، انتخاب و معرفی فیلم های برترآموزشی و تربیتی، برگزار می گردد، این جشنواره نخستین بار در سال 1342 هجری شمسی (1963 میالدی) توسط ادارۀ فعالیت های سمعی و بصری وزارت آموزش و پرورش، در تهران برگزار گردید، نام رسمی این جشنواره در ابتدا «فستیوال بین المللی فیلم های آموزنده» بود، اما پس از پنج دوره برگزاری، واژۀ «جشنواره» برای نخستین بار در زبان فارسی براینامیدن این رویداد به کار گرفته شد و بدین ترتیب نام جشنواره در دورۀ ششم، در سال 1348 هجری شمسی (1969میلادی)، به «جشنوارۀ بین المللی فیلم های آموزشی» تغییر یافت.
پانزدهمین دورۀ برگزاری جشنواره و نخستین دورۀ برگزاری آن پس از پیروزی انقلاب اسلامی، پس از چند سال وقفه، تحت نام «جشنوارۀ بین المللی فیلم های آموزشی و تربیتی»، با شرکت 21 کشور، در سال ۱۳۶۴ هجری شمسی (۱۹۸۵ میلادی) هم‌زمان با هفتۀ معلم، از ۱۲ تا ۱۹ اردیبهشت ماه، در تهران و در محل موزۀ هنرهای معاصر برگزار گردید، ازدورۀ بیستم نام جشنواره به نام کنونی آن یعنی «جشنوارۀ بین المللی فیلم های علمی، آموزشی و تربیتی رشد» تغییر کرد.
دورۀ بیست و سوم در سال ۱۳۷۲ هجری شمسی (۱۹۹۳ میلادی)، جشنوارۀ بین المللی فیلم های آموزشی رشد علاوه بر تهران، هم‌زمان در مرکز استان هرمزگان، شهر بندر عباس نیز برگزار گردید. از آن پس، تا دورۀ سی و یکم، جشنوارۀ بین المللی فیلم های آموزشی رشد هر سال به صورت هم‌زمان در تهران و استان های دیگر کشور برگزارگردید.
از دورۀ سی و یکم در سال ۱۳۸۰ هجری شمسی (۲۰۰۱ میلادی) تا کنون، جشنواره های استانی فیلم رشد به صورت ادواری و غیر هم‌زمان در استان های مختلف کشور برگزار گردیده است، از دورۀ سی و سوم تا دورۀ سی و پنجم، در فاصلۀ سال های ۱۳۸۳-۱۳۸۲ تا ۱۳۸۵- ۱۳۸۴ (۲۰۰۶ – ۲۰۰۴ میلادی)، استان های کرمان، یزد و خراسان رضوی، به ترتیب میزبان اصلی جشنوارۀ بین المللی فیلم های آموزشی رشد بودند، اما از دورۀ سی و ششم، در فاصلۀ بهمن ۱۳۸۵ تا اردیبهشت ۱۳۸۶ (فوریه تا می ۲۰۰۷)، تا کنون جشنوارۀ بین المللی فیلم های آموزشی رشد به قرار سابق، هر ساله در تهران و به صورت ادواری در استان های دیگرنیز برگزارگردیده است.
با آغازبه کار جشنواره بین المللی فیلم های آموزشی رشد در سال ۱۳۴۲، انتخاب و اهدای جایزه‌ای منحصر به‌فرد برای اولین جشنواره فیلم در ایران امری الزامی بود، بنابراین پیکره ای زیبا و کوچک با قدمتی ۱۲۰۰ ساله که نتیجه جستجو و تلاش فراوان باستان شناسان در موزه ایران باستان و در حفاری از تپه ای با نام دلفان در استان لرستان بدست آمده بود، الگو قرار گرفت تا طرح پیکره و تندیس و نماد جشنواره باشد، پس هنرمندان با ذوق ایرانی آن را به پیکره ای با رنگ های طلایی، نقره ای، و برنزی با پایه های مرمری درآوردند، نمادی از ایران و تمدن غنی آن که به صورت مداوم در چهارده دوره نخستین جشنواره های بین المللی رشد به فیلم های برگزیده در مراسم اختتامیه و روز پایانی این جشنواره بین المللی و ارزشمند به فیلمسازان و کارگردانان منتخب و تلاشگر به پاس حضورشان و توجه شان به مخاطبین اعطا می شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، جوایز جشنواره بین المللی فیلم های آموزشی رشد در سه رنگ طلایی، نقره ای و برنزی در قالب گل لاله و به عنوان نمادی از جشنواره، برگرفته از خون پاک شهدا، و یک کتاب بازکه نشانه تعلیم و تربیت و دو دست زیر آن که نشانگر حمایت از امر آموزش و پرورش، علم و دانش و در نهایت نگاتیوکه نمادی از فیلم و فعالیت اصلی جشنواره که همان حضور فیلم های آموزشی، فرهنگی و هنری است انتخاب گشت که تا امروز در هر دوره به برندگان هر رشته طی مراسمی خاص اهداء می گردد.
گروه های شرکت کننده در این جشنواره نیز به 6 بخش: ۱- فیلم های آموزشی کوتاه و بلند ۲- فیلم‌های مستند کوتاه و بلند ۳- فیلم های انیمیشن کوتاه و بلند ۴- فیلم های تربیتی داستانی کوتاه، کودک و نوجوان ،اولیا و مربیان ۵- فیلم های تربیتی داستانی بلند کودک و نوجوان، اولیا و مربیان ۶- نماهنگ، تقسیم می شوند.
عکس
