فراز و فرود کاهش صید و افزایش قیمت میگو در استان بوشهر

به گزارش بوشهری ها به نقل از خبرگزاری صدا و سیما مرکز بوشهر،فصل صید میگوی دریایی در آبهای استان در حالی به پایان رسید که امسال قیمت بالای میگو موجب شد تعداد زیادی از قشر کم در آمد مردم نتوانستند حتی یک کیلو میگو برای خانواده شان تهیه کنند .
هر ساله در فصل میگو جای جای استان بوشهر از میگوی صید شده پر بود و مردمی که با خرید این محصول هم به صورت تازه مصرف می کردند و هم به اندازه فصل صید بعد ذخیره می کردند.همچنین غیر از مردم استان مردم استان های همجوار و حتی تهرانی ها هم مشتریان پرو پا قرص میگوی بوشهر بودند اما افزایش قیمت از 24 هزار تومان میگوی ببری در سال گذشته به حدود 50 هزار تومان و کاهش صید 52 درصدی نسبت به مدت مشابه سال قبل موجب شد مردم نتوانند از این آبزی مغذی که حداقل برای مردم خود استان باید با قیمت مناسبتری عرضه شود بهره مند شوند .
دراین میان حرف و حدیث های زیادی در مورد موضوع گرانی میگو و دلایل آن بر سر زبانهاست که هرچند مسئولان مستقیم به آن اشاره نمی کنند و دلایل دیگر را برای این گرانی پررنگ می کنند ! اما در گفتگوهای روزمره ، بیشتر مردم معتقدند که میگوها به خاطر تفاوت قیمت ارز با واحد پول کشورمان برای سود بیشتر به کویت و عراق فروخته می شود .
مدیرکل شیلات استان بوشهر در واکنش به قیمت بالای میگوی دریایی در بازار استان در زمان صید گفت : درخصوص قیمت گذاری میگو و آبزیان دریایی نه اختیاراتی به شیلات داده شده و نه اجازه ورود به این عرصه را داریم .
عباسعلی زنده بودی افزود : البته با توجه به کاهش فعالیت شرکت های عمل آوری ، بیشترین عرضه میگو در بازار استان بوشهر است ، و جزو کالاهای اساسی و مشمول قیمت گذاری نیست .
وی درباره ابهاماتی که پیرامون فروش ماهی و میگوی صید شده در دریا به کشتی های کشورهای عربی مطرح است اظهار داشت : دولت از صادرات استقبال و جوایزی هم به این منظور پیش بینی کرده ، اما باید در چارچوب مشخص و قانونی باشد ، و عرضه روی دریا و قاچاق به کشورهای همسایه تخلف محسوب می شود .
آهنگر مقدم ، معاون صید و بنادر ماهیگیری شیلات استان بوشهر درباره کشتی های چینی که این روزها بحث ورودشان به آبهای کشور گرم است می گوید : آب های بوشهر کم عمق هستند واین کشتی ها نمی توانند در این عمق حرکت کنند .
اما یکی از صیادان که می خواهد نامش فاش نشود می گوید : درست است که عمق آب های بوشهر کم است اما کشتی های چینی و علاوه بر آن هندی در مرز صیدگاه توقف می کنند و صیادان خودشان میگوهایی را که صید کرده اند به آنها می فروشند و این خود یکی از عوامل کمبود و گرانی میگو در بازار های داخلی است .
آقای زنده بودی ، مدیرکل شیلات استان بوشهر می گوید : برغم اینکه یگان حفاظت دریایی ظرفیت انسانی و تجهیزاتی ندارد که وجب به وجب روی آبهای سرزمینی برای جلوگیری از تخلف های این چنینی نظارت داشته باشد ، اما مواردی که گزارش چنین تخلفی یا ورود غیرقانونی به مرز آبی کشورهای دیگر داشته ایم ، برخوردهای سختگیرانه شامل توقیف شناور یا ممانعت از پرداخت تسهیلات و سوخت داشته ایم .
آهنگر مقدم ، معاون صید و بنادر ماهیگیری شیلات استان بوشهر هم می گوید : مجوز صید میگو برای هر لنج 4 تا 6 روزه است و شناورها علاوه بر شیلات از چند دستگاه دیگر نیز برای صید اجازه می گیرند و چنانچه شناوری تخلف داشته باشد مجازات هایی چون لغو پروانه و یا محرومیت از صید برایش در نظر گرفته می شود به طوریکه در فصل صید امسال پروانه 29 شناور متخلف پس از بررسی در کمیسیون رسیدگی به تخلفات باطل شد و 5 شناور که تجاوز مرزی داشتند هم محروم از صید شدند .
یکی از مسئولان شیلات که می خواهد نامش برده نشود می گوید : موضوع فروش میگوها به عراق و کویت حقیقت دارد میگوی ببری سبز درخود بوشهر کیلویی 45 تا 50 هزار تومان قیمت دارد در حالیکه هر کیلو از همین میگو در آن طرف آب کیلویی7 تا 12 دلار خریداری می شود و از این رو افراد ترجیح می دهند که میگوها را برای آن طرفی ها بفرستند .
وی در مورد روال کار می گوید معمولا هر شناور در سفر به دریا 300 تا 400 کیلو میگوی ببری صید می کند و حدود 200 تا 300 کیلو میگوی سرتیز برای اینکه میزان صید بالا رود و به چند تن برسد تا برای انتقال به صرفه باشد چند شناور با هم قرار می گذارند و صیدشان را به بازار عرضه نمی کنند و با هم جمع کرده و از طریق آشنایانی که در بازار دارند و یا تاجرانی که در این کار هستند به خوزستان می فرستند تا از آنجا به عراق و کویت صادر شود .
وی می گوید : میگوها توسط بازاریان و تجار و افرادی که از قبل در این کار هستند و در خوزستان آشنا دارند در ظرف های یونولیتی بسته بندی می شوند و با ماشین های یخچال داربه سوی خوزستان حمل می شوند . اما پس از آن مشخص نیست که از کجا سردر می آورند .
آقای زنده بودی ، مدیرکل شیلات استان بوشهر هم می گوید : جابجایی صید بین استان ها ممنوع نیست ، همچنان که بعضا برخی فروشندگان بوشهری در برخی مقاطع سال ماهی را از بندر لنگه در استان هرمزگان تامین می کنند و در خوزستان هم به دلیل تفاوت هایی که در نرخ ارز پیش آمده ، تمایل به صادرات آبزیان به عراق بیشتر شده ، ولی این موضوع مقطعی بوده و اکنون به شدت قبل نیست .
آهنگر مقدم معاون صید و بنادر ماهیگیری شیلات استان بوشهر می گوید : میگو جزء اقلام مورد حمایتی دولت نیست و بر اساس عرضه و تقاضا قیمت گذاری می شود و شیلات تنها مدیریت کرده و تسهیلات ارائه می دهد .
وی می گوید : گرانی نهاده های صیادی نیز در گرانی صید دریایی تاثیر داشته است به عنوان مثال یک طاقه تور قبلا 2 میلیون و 600 هزار تومان قیمت داشته که الان به 5 میلیون و 400 هزار تومان رسیده و یا مثلا قیمت هر گرگور از 85 هزار تومان به 160 هزار تومان رسیده است .
آهنگر مقدم می گوید : شیلات ، تلاش های زیادی برای کمک به صیادان انجام می دهد که از جمله می توان به بیمه آنها اشاره کرد و تمام صیادهای ما که حدود 13 هزار صیاد تک شغل فعال هستند ، بیمه دارند .
مدیرکل شیلات استان بوشهر می گوید : تنها راهکار شیلات برای تعدیل قیمت آبزیان را توسعه پرورش ماهی و میگو در استان می داند و می گوید : اگرچه بخش عمده میگوی پرورشی صادرات می شود ، ولی اگر فرهنگ سازی بیشتری صورت گرفته و شهروندان به خرید آن که قیمت مناسب تری در مقایسه با میگوی دریایی دارد اقبال نشان دهند ، کمک زیادی به هزینه خانوار می شود .
زنده بودی پرورش ماهی و میگوی دریایی در قفس را از راه های جلوگیری از افزایش قیمت میگو و ماهی می داند و می گوید : این کار هم از آلودگی دریا و از بین رفتن ذخایر آبزیان جلوگیری می کند هم از نظر سلامتی با توجه به اینکه نظارت بیشتری بر روی آن صورت می گیرد از نظر غذا و موادی که ماهی و میگو از آن تغذیه می کند بهتر است ، البته باید فرهنگ استفاده از ماهی و میگوی پرورشی را در جامعه نهادینه کنیم .
حسین شادکامی کارشناس مسئول امور صید اداره کل شیلات می گوید : بوشهر در صید میگو بعد از سیستان و بلوچستان و هرمزگان رتبه سوم را دارد و خوزستان در رتبه چهارم است .
وی اضافه می کند : خشکسالی ، صید بی رویه و آلودگی دریا موجب کاهش صید در دریا می شود ، امسال 600 تن صید داشتیم و البته با توجه به صید بی رویه و صید ترال که بسیار به ذخایر آبزیان ضربه زده است این آمار بازهم در سال های بعد کمتر خواهد شد .
شادکامی می گوید : درهنگام صید میگو چون به شیوه ترال صورت می گیرد از انواع ماهی ها و نوزادهاو تخم آنها در این روش در تور می افتند و بعد دور ریز می شود و این باعث می شود ماهیانی ارزشمند و با قیمت بسیار بالاتر از میگو از بین بروند .
وی می گوید : این در حالی است که که تولید میگوی پرورشی در استان بوشهر مورد اقبال خوبی قرار گرفته و امسال هم از 12 هزار تن به 14 هزار تن رسیده و این علاوه برایجاد اشتغال می تواند از صید بی رویه میگوی دریایی جلوگیری کند .
وی اضافه می کند : ما سالانه 60 تا 65 هزار تن صید داریم که کمتر از یک درصد آن میگو است برای هر کیلو میگو 12 لیتر سوخت یارانه می می دهیم و به خاطر آن ذخایرآبزیان ما در خطر جدی قرار گرفته است ، مثلا الان ماهی هامور کیلویی 100 هزار تومان است که در کویت کیلویی 400 هزار تومان از ما می خرنند یا ماهی شوریده هم به همین طریق اما همه این ماهی ها و آبزیان ارزشمند به خاطر صید ترال میگو از بین می رود .
یکی از تاجران میگو و ماهی هم که مایل نیست از وی نام ببریم می گوید : دولت محدودیتی برای صادرات غیر نفتی ندارد و هر کس بخواهد برایش جواز صادرات صادر می شود مثلا در حال حاضر همه کشتی ها در حال صید ماهی یال اسبی هستند که به چین و تایلند و آسیای جنوب شرقی فروخته می شود الان هم بیشتر شناور ها این کار را می کنند و کسی هم جلو ی آنها را نمی گیرد و البته سالی 10 هزار تن هم جواز صادراتی برای صادر کردن داریم اما اینکه نسل این ماهی ها از روی دریا برداشته می شود دیگر برای کسی مهم نیست .
وی می گوید : الان حلوا سفید را در کشورهای همسایه کیلویی 180 هزار تومان می خرند و اینجا به کیلویی 70 هزار تومان هم نمی رسد و ما همه اینها را برای عراق و کویت و جاهای دیگر به وسیله آشنایانی که داریم می فرستیم .
هرچند گفته می شود افرادی که این کار را می کنند خیلی ها مجوز صادرات دارند اما آیا برای همین افراد نیز قانون و ضوابطی نباید در نظر گرفته شود و یا حداقل قوانین مالیاتی فعالتر شوند
به نظر می رسد نظارتی که مسئولان از آن یاد می کنند چندان هم کافی نبوده و باید درمورد فروش بی رویه و بدون حساب میگو حداقل برای سال بعد فکر اساسی شود و قوانین بازدارنده تری وضع گردد.