بوشهری ها /دکتر ایرج نبیپور| فوقتخصص غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر
استاد ملکزاده را از دوران دانشکدهٔ پزشکی که دانشجوی ایشان بودم به یاد میآورم که همواره دانشمندی بود نستوه در کشف ناشناختهها و گشایش رموز تن آدمی، تنی که در نزد شرقیان جایگاه روان است و تجلیگاه نقش بند هستی.
تشنگی دانستگی استاد پایان ناپذیر بود و تلاش ایشان دستمایهٔ دانشورزی دانشجویانش که گرد او حلقه میزدند تا از چشمهٔ فوران پژوهندگیاش بیاموزند.
استاد پی برد که باید در سطوحی بالاتر، کنشهای ملکولها، ژنها، ترانسکریپتومها، پروتئومها، فیزومها و امیکسها را در برهمکنشهای زیست اجتماعی در پیکرهٔ جامعه کنکاش نماید و بدین سان در مرز پزشکی سیستمی (Systems medicine) گام نهاد و منظر گستردهٔ خود را بر زیست بومهای ایرانزمین افکند و چراییهای زیستی را از درون این منظر گسترده که با کنشهای پیچیدهٔ اکولوژی اجتماعی در پیوند بود، برچید و این شد که به گنج دادههای بزرگ (Big data) دست یافت که پزشکی فرادقیق (Precision medicine) آینده بر آن استوار است و اکنون او است که باید در فضای ناهمگن، پیچیده و غامض از دادهها که خلق آنها تلاشی سترگ را از وی ستاند، به سان معدنکار هستی، به خراش فیروزهٔ ناب حقیقت، از دل پیچیدگیها دست ورزد و این گذاری است که به پزشکی ژرف (deep medicine) منتهی میشود که همآمیخته است با ترسیم شبکههای عصبی مصنوعی و یادگیری ژرف، با پیکرهای از دروندادهای بیشمار، لایههای چندگانهٔ غرق در دادهها که به خلق بروندادهایی خواهند انجامید که الگوریتمهای بیشماری را عرضه میدارند.
از این رو، بایستی استاد را آغازگر یادگیری ژرف (Deep learning) برای ماشینهای هوشمند آیندهٔ ایران زمین دانست که این ماشینها خواهند توانست پارهای از رازهایی که هرگز گشوده نشدهاند را آشکار نمایند.
بدین سان، استاد ملکزاده معمار پزشکی آینده است. ایشان توانسته است با خردورزی هوشمندانهای، نیازمندیهای رهیابی به این آینده شگرف را فراهم آورد تا هستی بخشی باشد برای زندگی دلنشین بیمارانی که از ژرفای قلب به آنان عشق میورزد.