بوشهری ها | : هوا که آفتابی شد . برف ها که از باریدن باز ایستادند . جوانه ها که از خاک سر زدند . تو هم از بیمارستان بیرون بیا . از آن اتاق شیشه ای . از آن لباس زمخت بیمارستانی بیرون بیا

بوشهری ها / هوا که آفتابی شد . برف ها که از باریدن باز ایستادند . جوانه ها که از خاک سر زدند . تو هم از بیمارستان بیرون بیا . از آن اتاق شیشه ای . از آن لباس زمخت بیمارستانی بیرون بیا . بیا و مثل همیشه آبی بپوش و زیر آسمان آبی و در ساحل آبی خلیج فارس بخرام  ! درست مثل آهوان جزیره خارک . پرواز کن مثل شالوهای رهای دریای خلیج فارس . لبخند بزن و عطر بپاش مثل گل های ابریشم در شرجی شهریور ماه بوشهر !

آسمان که آبی شد . طوفان که باز ایستاد . «وهچیره دریا » که فرو نشست بلند شو و این مستطیل سبز را با گام هایت جان ببخش و این همه دلهای دعاگوی را مثل همیشه تسخیر کن .

از کوچه های خاکی بندر بگذر ، از آشوب این همه نگاه نگران ، دلهایی را به نظاره بنشین که در جنوب برای آینده تو می تپد . آینده ای تابناک که باید قدردانش باشی .

از آن اتاق شیشه ای که بیرون آمدی به خود نهیب بزن که این مهدی کوچکسال بانمک سیه چرده حالا دیگر به خانواده « قائدی » تعلق ندارد . مهدی همه ی همشهریان و هم استانی ها و هموطنانی است که خنذه های نمکین و چابکی گام هایش در دل آنها نشسته است . از بیمارستان که بیرون آمدی این در دل نشستن ها را قدردان باش . این دوست داشتن ها را پاس بدار و از خودت و آبرویت و اخلاقت و استعدات بیشتر از این ها مواظبت کن .

به این دل های نگران قول بده که شهرت و استعداد خدادادی را پاس بداری . از حاشیه ها بپرهیزی و به فوتبال فکر کنی و به آینده ای که در انتظار تو لحظه شماری می کند  .

هوا که آفتابی شد . روزنامه ها که با تیترهای خوب منتشر شدند . برف  تهران که فرو نشست . از بیمارستان خلیج فارس بوشهر بزن بیرون . به آسمان آبی و آفتابی بوشهر نگاهی بینداز  و به دریای خلیج فارس سلامی دوباره کن که حالا آبی و آرام  چشم انتظار شوت های آقا مهدی قائدی است تا دروازه های جهان را  پر از گل های  آشتی و لبخند کند

تو از بیمارستان می زنی بیرون آهوی تیزپا و با نمک بوشهری ها  !