سیاست / شناسه خبر: 128748 / تاریخ انتشار : 1401/6/26 11:24
|

گفتگو با بانوی شاعر دشتستانی به مناسبت روز شعر و ادب فارسی؛ شعر درمانی را تجربه کرده ام

بوشهری ها /اسماء بوستانی: فریبا جلالیان متولد 1346 در برازجان و لیسانس زبان و ادبیات فارسی است. سال 1393 دفتر شعر «شبیه بوی ریحان های تازه» را منتشر کرد. مدیر انجمن شعر و ادب «دیدگاه» برازجان در سن 1

بوشهری ها /اسماء بوستانی: فریبا جلالیان متولد 1346 در برازجان و لیسانس  زبان و ادبیات فارسی است. سال 1393 دفتر شعر «شبیه بوی ریحان های تازه» را منتشر کرد. مدیر انجمن شعر و ادب «دیدگاه» برازجان در سن 16 سالگی  به سمت شعر کشیده شد اما سال‌ها بعد در ۲۲سالگی نگاهش به شعر جدی تر شد.

این شاعر برازجانی در گفتگو با روزنامه پیام عسلویه از چگونگی گرایشش به دنیای شعر  می گوید: « تا سن16 سالگی به نقاشی مینیاتور علاقه داشتم، خاطرم هست که نقاشی های بسیار خوبی  می کشیدم. پدرم طبع شعر خوبی داشت، شعرخوانی عادت هر روزه اش بود. نوجوانی من در چنین فضایی بود و لاجرم همیشه در معرض شعر و شاعری بودم.همیشه مشتاق و منتظر خواندن شعر از زبان پدرم بودم. کم کم علاقه ام به نقاشی کم رنگ شد و به سمت شعر رفت. تا جایی که نقاشی برای همیشه جایش را به شعر داد.»




فریبا جلالیان در سال 1393 با کمک محمدرضا هاشمی زاده، اولین دفتر شعر خود به نام « شبیه بوی ریحان های تازه» را که مجموعه ای از رباعی، غزل، سپید و دوبیتی است را منتشر کرد. این مقدمه ای بود برای چاپ دومین مجموعه شعرش « دو دلتنگی، دوپراز» که چهارسال بعد منتشر شد. در مسیر چاپ کتاب دومش محمدرضا نجدی و مجید عابدی یاری اش کردند.


او سبک غزل، دوبیتی و رباعی را دوست دارد و تازگی ها  خود را در شعر سپید می بیند. ذهنش کلاسیک و آهنگین است به همین دلیل به شعر کلاسیک فارسی علاقه بیشتری نشان می دهد.
جلالیان می گوید برای چاپ کتاب هایم هیچ اداره و نهادی حمایتم نکرد.
« کتاب اولم در تیراژ 1000 و کتاب دومم به دلیل مشکلات مالی با تیراژ 500 نسخه چاپ شد. برای دریافت کمک در چاپ تیراژ بیشتر کتاب هایم، به اداره ارشاد مراجعه کردم. اما بخاطر موانع بیشمار، دیگر روی اداره ارشاد حسابی نکردم و از هزینه شخصی ام کتاب هایم را در تیراژ کم چاپ کردم. به ناچار هزینه چاپ کتاب ها را نیز طی سه مرحله به چاپخانه پرداخت کردم.»


او با وجود گرفتاریها و مشکلات روزمره ی زندگی، شعر را فراموش نکرده و شعر را یک هنر می داند. هنری که به گفته او سرشار از احساس و نوعی تحول است، تحولی که درمان بسیاری از دردهای درونی است.
« زمانی که فرصت یا توانایی سرودن شعر را ندارم حس بیماری و سنگینی می کنم و با سرودن هر شعر آرامش درونی ام را بدست می آورم. و معتقدم این حس در وجود همه شاعران هست.»


این  بانوی شاعر از کتاب هایی که در آستانه انتشار دارد خبر می دهد: «دو  کتاب شعر من با موضوع خلیج فارس در آینده ای نه چندان دور منتشر می شود. یکی از این کتاب ها سپید و دیگری غزل است. موضوع این کتاب ها توصیف شهرهای جنوبی و شهرهایی با پیشینه فرهنگی است که در کنار خلیج فارس هستند. تمامی اشعار این دو کتاب مهیا است و این روزها در حال ویراستاری این دو مجموعه هستم.»



از او خواستم  از چرایی تصمیمش به انتشار سروده هایش بگوید: « هر باغبانی نتیجه ی کار و تلاشش برای خودش و دیگران مهم است. باید دیگران از اهمیت و نثار محبتِ یک باغبان به باغ مطلع شوند. باید برای فضای ادبیات و ادب دوستان روشن شود که قلم هر فرد چه مقدار بار ادبی بر دوش کشیده است‌. به همین خاطر دوستان و اساتیدم خواستند که سروده هایم را منتشر کنم. در این زمینه هم از رهنمودهای اساتیدم بهره بردم. جنوب برای من یک دنیا عشق است و سرمایه، پس باید برای او می سرودم و به نمایش می گذاشتم.»


عاشق جلسات شعر است. 7 سال است که هر هقته، دوشنبه ها،جلسه «انجمن شعر و ادب دیدگاه» را در کتابخانه شهید گنجی برازجان برگزار می کند.
 «دوشنبه های هر هفته برخی شاعران و دوستداران شعر و ادب، گرد هم جمع می شویم و به شعر خوانی و تفسیر شعر شاعران می پردازیم. اوایل با شوق و ذوق بیشتری انجمن شعر را مدیریت می کردم. بعد از به پایان رسیدن سال اول انجمن شعر، موفق به برگزاری جشنواره «پروین اعتصامی» شدم. در آن زمان مرحوم علی پورجم ریاست اداره ،فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری برازجان را برعهده داشت که در برپایی این جشنواره به من کمک بسیاری کرد.»


«در پایان سال دوم انجمن شعر نیز جشنواره «نظامی گنجوی» را برگزار کردم. در برگزاری این جشنواره نیز رئیس فعلی اداره فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری برازجان همراه من بود. تصمیمم بر این بود پایان هر سال از سمت انجمن شعر یک جشنواره برگزار کنم اما دیگر هیچ نهاد و ارگانی به من کمک نکرد. برگزاری جشنواره هزینه بردار بود و دست ما تنگ تر از همیشه. به دلیل عدم حمایت از سوی مسئولین مربوطه دیگر قادر به برگزاری جشنواره نبودم و پس از آن هیچ جشنواره ای برگزار نکردم. جشن هایی مانند عیدانه، یلدا و دیگر جشن های کوچک در طول سال را البته با هزینه شخصی خودم در حد توان برگزار می کنم.»



او می گوید برگزاری این انجمن در کتابخانه عمومی محدودیت های خاص خود را دارد.
«دانش آموزان و برخی افراد برای مطالعه به کتابخانه می آیند. به همین دلیل ما برای اجرای موسیقی و شعر خوانی با صدای بلند محدودیت داریم.  عدم توجه مسئولین مربوطه به چنین انجمن هایی ناراحت کننده است. تمامی هزینه های انجمن در طول سال به عهده خودم است. کاش مسئولین حداقل هزینه پذیرایی از اعضای این انجمن را متقبل می شدند. در برخی مواقع واقعا از وجود برخی کمبودها خسته شده ام اما به واسطه علاقه ای که به شعر و ادبیات دارم این خستگی هنوز به دلسردی تبدیل نشده است.»


برای این شاعر آمیختگی هنر با زبان مانند آمیختگی موسیقی با دست است و معتقد است همان گونه که موسیقی روح انسان را آرام می کند، شعر نیز باعث آرامش روحی انسان می‌شود.
او آرزو می کند کاش شعر درمانی در جامعه رواج یابد. من شعر و موسیقی را علاج بسیاری از دردها می دانم و شعر درمانی را تجربه کرده ام.


فریبا جلالیان از همدلی و صمیمیت اعضای انجمن شعرش تعریف می کند: « شوق و ذوق اعضای انجمن و همکاری مثال زدنی شان در برگزاری دو جشنواره برایم خاطره ای بسیار شیرین است. برخی مواقع به دلیل ریزش اعضای انجمن دلگیر می شدم اما از ادبیات و شعر که نمی توان خاطره ای تلخ داشت. مثلاً در فصل تابستان دانش آموزان گرما بخش انجمن ما هستند و در زمستان به دلیل بازگشایی مدارس حضورشان کمرنگ است.»


این شاعر از وضعیت شعر جوان می گوید: « در این دو سه دهه ی اخیر جوانان در این زمینه تلاش فراوان کرده اند، تا اندازه ای هم خوب بوده، اما امیدواریم که موانع کمتر بشود و هنرمندانِ شایسته ای در شعر داشته باشیم چرا که،

نـه اهـل رنـگ و تـزویـرنـد هـرگـز

دل از دانـش نـمـی گیـرنـد هـرگـز

شبـیه چـشمـه جـاری تـر ز عشقـند

هـنـرمنـدان نـمـی میـرنـد هـرگـز


جلالیان از آرزویش برای آینده می گوید:« کاش در استان بوشهر بتوانیم دوباره در سبک سپید  شاعرانی همانند  «منوچهر آتشی» و«محمد بیابانی» و در شعر کلاسیک مانند «خلیل عمرانی » به جامعه ادبی در جنوب عرضه کنیم .»

کلیدواژه

شعر و ادب فارسی

شعر

شاعر

فریبا جلالیان

دشتستان

برازجان

ارسال نظرات

captcha
کلینک زیبایی
نمایشگاه  پتروشیمی