برگزاری مجمع هلدینگ خلیج فارس دوباره به تهران منتقل شد؛
بوشهری ها /احسان انصاری/ روزنامه نگار/حکمرانی محلی به‌عنوان رویکردی نوین در حکومت‌داری، در راستای رفع چالش‌های تمرکزگرایی و سیاستگذاری از بالا به پایین مورد توجه قرار گرفته است. این رویکرد توجه زیادی به تبدیل ظرفیت‌های محلی در اداره امور کشور داشته است. در حکمرانی محلی، مشارکت مردمی در سطح محلی و اداره و فراهم کردن کالا و خدمات مورد نیاز جامعه و به کارگیری در تعامل با شهروندان مورد توجه است. تا به امروز کشورهای مختلف با انگیزه های متنوع، مسیرهای مختلفی را برای دستیابی به حکمرانی کارآمد محلی طی کرده اند تا بازیگران و کنشگران مردمی، در فرایند اداره ورود پیدا کرده و شبکه هایی از بازیگرانِ به هم پیوسته در بخش های عمومی، خصوصی و مردمی، را شکل دهند.
در همین زمینه برگزاری جلسات تصمیم‌گیری در جامعه محلی، به منظور مشارکت دادن مردم در اداره امور و افزایش حس تعلق آنها به محیط زندگی‌شان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این جلسات می‌توانند به صورت منظم یا موردی و با هدف بررسی مسائل، ارائه پیشنهادات، و تصمیم‌گیری در خصوص موضوعات مختلف برگزار شوند.
هلدینگ خلیج فارس و روند معکوس حکمرانی محلی
ساحل خلیج فارس را باید بزرگترین میزبان صنعت پتروشیمی ایران دانست. بخش بزرگی از شرکت های پتروشیمی ایران در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس در جنوب استان بوشهر قرار گرفته اند و همچنان ظرفیت های فراوانی برای استقرار واحدهای تولیدی در این منطقه‌ی ویژه و اثرگذار کشور وجود دارد.
استقرار این صنایع در جنوب استان بوشهر و گردش مالی هزاران میلیاردی این صنایع، انتظارات به حقی را ایجاد کرده تا همپای رشد صنعت، محیط پیرامون نیز از ظرفیت مادی و معنوی این صنایع بهره ببرد؛ انتظاری که با وجود تاکید مقامات ملی و استانی، آنگونه که باید برآورده نشده است.
یکی از جلوه های توجه به محیط پیرامون، برگزاری مراسم، مجالس، جلسات و رویدادهای مختلف در محل تولید شرکت های پتروشیمی است تا این باور عمومی که استان بوشهر، صرفا میزبان بی ارج و قرب است و همه راه ها به تهران ختم می شود را اندکی بزداید.
طی سالیان اخیر گام هایی هر چند کوچک در مسیر همدلی و هم افزایی صنعت و محیط پیرامون برداشته شد و سال ۱۴۰۲ آغاز نگاهی نوین در صنعت پتروشیمی به محیط پیرامون بود.
شرکت بزرگ پتروشیمی پارس از مجموعه های تحت مدیریت شرکت صنایع پتروشیمی خلیج فارس، در خرق عادتی قابل تحسین، برگزاری مجمع عادی سالیانه‌ی این شرکت را در حاشیه خلیج فارس برنامه ریزی کرد و در ادامه شرکت های دیگری چون نوری و مبین و حتی دیگر شرکت ها از سایر هلدینگ ها نیز به این مسیر پیوستند تا بازتعریف کارویژه ی هاب انرژی ایران، به صورت جدی تر در دستور کار قرار گیرد.
پس از دو سال برگزاری موفق مجمع عادی سالیانه بخشی از پتروشیمی های هلدینگ خلیج فارس در ساحل خلیج فارس، حالا خبر رسیده، محل برگزاری برخی از این مجامع مجددا به تهران منتقل شده تا اعضای هیات مدیره و سهام داران کلان در هتل های تهران، سهم شان از ساحل خلیج فارس را تقسیم کنند.
برخی از پتروشیمی های تابعه‌ی هلدینگ خلیج فارس طی روزهای گذشته، بدون هیچ توضیحی، محل مجمع را در تهران تعریف کردند. چه به لحاظ قانونی و چه از لحاظ ظرفیت های برگزاری، هیچ مانعی بر سر راه تداوم برگزاری مجامع در ساحل خلیج فارس نیست و همین نیز قهر هلدینگ خلیج فارس از کرانه‌ی خلیج فارس را غیرقابل درک می کند.
یقینا از محمد شریعتمداری مدیرعامل هلدینگ خلیج فارس انتظار می رود مشی دولت مسعود پزشکیان در ضرورت توجه صنعت به محیط پیرامون و تمرکز زدایی از پایتخت را مورد توجه قرار دهد و اجازه ندهد کورسوی امید سالیان اخیر به خاموشی گراید.
ضرورت توجه به توسعه جامعه محلی و تمرکززدایی
مشارکت جوامع محلی در تصمیم‌گیری‌های دولتی یکی از مهم‌ترین ابعاد رابطه دولت و توسعه اجتماع محلی، مشارکت مردم در فرآیندهای تصمیم‌گیری است. دولت‌ها با ایجاد سازوکارهایی مانند شوراهای محلی و انجمن‌های مردمی، می‌توانند از نظرات و خواسته‌های مردم محلی در تصمیم‌گیری‌های خود بهره ببرند. این مشارکت باعث می‌شود که تصمیمات اتخاذ شده با نیازها و اولویت‌های واقعی جامعه همخوانی بیشتری داشته باشد و اعتماد مردم به دولت افزایش یابد.
یکی دیگر از جنبه‌های کلیدی رابطه دولت و توسعه اجتماع محلی، توزیع عادلانه منابع و خدمات عمومی است. دولت‌ها می‌توانند با تخصیص مناسب بودجه به جوامع محلی، زیرساخت‌ها و خدماتی همچون آموزش، بهداشت، حمل‌ونقل و انرژی را در اختیار آنها قرار دهند. این خدمات به بهبود کیفیت زندگی مردم محلی و تسریع فرآیند توسعه کمک می‌کند.
زمانی که دولت با جوامع محلی به صورت تعاملی و مشارکتی عمل کند و به نیازها و خواسته‌های آنها توجه کند، اعتماد مردم به دولت افزایش می‌یابد. این اعتماد متقابل باعث تقویت همبستگی اجتماعی و ایجاد فضایی مثبت برای همکاری‌های آینده می‌شود. جوامع محلی به دولت به عنوان یک شریک قابل اعتماد نگاه خواهند کرد و دولت نیز از توانایی‌های محلی برای دستیابی به اهداف توسعه‌ای بهره‌مند خواهد شد.
عکس
