در گفتگو با مبین کرباسی، رئیس ستاد مردمی غلامرضا هوائی:
بوشهری ها / انتخابات مجلس یازدهم در حوزۀ بوشهر، گناوه و دیلم پر چالش و پیچیده پیش می رود. دکتر غلامرضا هوائی یکی از نامزدهای این حوزه است که با رزومه ای قوی و قدرتمند توانسته است اقبال عمومی بزرگی به سمت خود رقم بزند. اما هنوز نتایج انتخابات در بوشهر در هاله ای از ابهام قرار دارد. پیچیدگی این انتخابات را با مبین کرباسی، رئیس ستاد مردمی غلامرضا هوائی به گفتگو نشستیم.
مبین کرباسی از آخرین تلاش هایش برای جلوگیری از بروز خشونت در آینده با توسل به صندوق رای می گوید و از اساسی ترین ویژگی این دوره را «مرگ شور و تولد شعور» می نامد.
وضعیت جبهه اصلاحات در این انتخابات چندان مطلوب نیست. تقریبا نامزد شناخته شده ای در بوشهر ندارند. چه شد که شما به عنوان یک نیروی اصلاح طلب شناخته شده به دکتر هوائی رسیده اید؟
این تصمیم مبتنی بر یک تحلیل بود. تحلیلی که به خصوص بعد از آبان ماه 98 قدرت بیشتری گرفت. برای آنکه بتوانیم تعارض های ساختاری را حل کنیم، نیاز است اجماعی ملی بین نیروهای سیاسی شکل بگیرد. این اجماع مادامی که اصلاح طلبان به شکل گذشته در قدرت سهیم باشند، هرگز شکل نخواهد گرفت. دلایل مفصلی دارد که خارج از محدوده این بحث است. ما به نیروهایی نیاز داریم که بتوانند میانجی جبهۀ اصلاحات با ساختار سیاسی و تصمیم ساز شوند. ضمن اینکه اصلاح طلب نیستند و معتمد حکومت هستند از طرف دیگر بخشی از جریانات سیاسی مخالف اصلاحات هم نباشند. دکتر غلامرضا هوائی واجد چنین ویژگی هایی است. این طیف نیروهای سیاسی قدرت میانجی گری خواهند داشت و اعتدال از دست رفته را می توانند به ساختار برگردانند. نکته مهم این است که اصلاحات اگر می خواهد در این مقطع از تاریخ سیاسی ایران تأثیرگذار ظاهر شود باید در جامعه مدنی و دوشادوش مردم باقی بماند و تا آنجا که می تواند نهاد های مدنی را تقویت کند. بر اساس این تحلیل ها جمع بندی بخش بزرگی از اصلاح طلبان بوشهری، مدد رساندن به دکتر هوائی شد.
بسیاری از افراد منتقد شرکت در انتخابات هستند. چه پاسخی به نقدهای آنان دارید؟
اجازه دهید با یک مثال این سوال شما را پاسخ دهم، آیا اگر در رانندگی خدایی نکرده تصادف سختی کردید باید رانندگی را برای همیشه کنار بگذاریم؟ یا با کسب تجربه بیشتر، با دقت بهتری مسیر را طی کنیم؟ پدیدۀ خدری کم پدیده ای نبود. این استان شاهد یکی از مهم ترین سمبل های نا امید کردن امید مردم بوده است. باز هم تأکید می کنم که پدیدۀ خدری پدیده ای عجیب در زوال سرمایه های اجتماعی و اقتصادی ما بوده است. حمایت ما از این فرد و خلف وعده ها و ضعف های بعدی وی عملاً همه را ترسانده و گریزان ساخته. اما ما نباید اجازه بدهیم فرصتی هماهنند غلامرضا هوائی (با توجه به رزومه و تجربه اجراییش) برای توسعه استان و نقش آفرینی در کشورداری، قربانی تجارب تلخ گذشته شود. در گذشتۀ خدری نشانه هایی بود که ما یا درست ندیدیم و یا شاید نخواستیم که ببینیم و باور کنیم که او گزینه مناسبی نیست، در حالیکه دکتر هوائی به قدر کفایت آزمون پس داده است. بی تردید حضور چنین فردی بوده که یخ انتخابات را برای امثال ما باز کرده که با تمام توان در این میدان سخت به میدان بیاییم.
فکر می کنید وقایع اخیر چه تأثیری بر جایگاه انتخابات در افکار عمومی گذاشته است؟
یک نگرانی و دغدغه بزرگ من به عنوان یک کنشگر سیاسی نا امیدی مردم از صندوق رأی است. این یعنی مردم به سراغ شیوه های دیگر بروند و این بسیار نگران کننده است. ذات انتخابت با تمام کاستی ها و محدودیت های فعلیش، هنوز هم روزنه های روشنی در خود دارد به شرط آنکه از گذشته و اشتباهات خود درس گرفته و آن را در تصمیم گیری خود دخیل کنیم. من در انتخابات شرکت می کنم و همه را نیز به مشارکت دعوت می نمایم چون آینده ای بسیار مبهمی را پیش رو داریم و هیچ منطق قانع کننده ای وجود ندارد که بگوید با عدم حضور فضای آینده روشن تر می شود. این آخرین فرصت های ما برای جلوگیری از بروز خشونت هایی نظیر آبان ماه 98 است.
مهترین ویژگی انتخابات پیش رو را چه می دانید؟
مرگ شور و تولد شعور... مهمترین ویژگی این انتخابات است. هر دو جبهۀ سنتی سیاسی در ایران، مرجعیت فکری سنتی درونی خود را از دست داده اند. دیگر نه جامعه روحانیت مبارز و موتلفه و... قدرت اجماع سازی در جبهۀ اصولگرایی دارد و نه شورای عالی سیاسست گذاری و شورای هماهنگی قدرت بسیج و موج سازی. برندها و نام ها قدرت خود را از دست داده اند و این یعنی مرگ شور و تولد شعور. شاید از معدود دفعاتی در تاریخ انتخابات کشور باشد که ویژگی های نامزدهاست که ایفاگر نقش اصلی در شطرنج رقابت است، نه جریان یا موج تاثیر گذار بر افکار عمومی. یک انتخابات غیر قطبی، چند وجهی و فشرده که به جرأت می گویم اگر با یأس کنونی همراه نمی شد، شاهد تاریخی ترین انتخابات در کشور می بودیم.
شما معتقدید که اصلاح طلبان نباید در این دوره نامزد معرفی کنند. اما اولاً تلاش کرده اند که مشارکت داشته باشند و دوما بخشی از این جبهه در تهران نامزد داده است. این مسئله گواه بروز شکاف در این جبهه نیست؟
جبهه اصلاحات همواره تنوع فکری و استراتژیک داشته است. در مقاطعی از زمان ائتلاف کرده که بر اساس واقعیات چندان نتوانسته نتایج مفروض را به بار بیارود. اینکه نامزد داده‌ایم کاملا طبیعی و حق احزاب است. از طرفی همواره فرض بر این بوده که امکان فضای آشتی ملی و همکاری جناح های سیاسی برای برآورده کردن مطالبات ملی فراهم است. اما در ادامه اینطور به نظر می رسد که با رد صلاحیت های صورت گرفته عاقلانه نیست که «لیست نامزدهای اصلاح طلب» در انتخابات داشته باشیم. چون تحلیل ها نشان می دهند هنوز آمادگی لازم برای ایجاد فضای همکاری و آشتی ملی با این حجم گسترده از رد صلاحیت ها فراهم نیست. لذا این شکل از حضور پیشاپیش محکوم به شکست و تحلیل رفتن بیش از پیش سرمایه های اصلاحات خواهد بود. در این مقطع خاص گمان می کنم که حمایت از نامزدی که قدرت اجماع سازی داشته باشد و از گرایش های ایدئولوژیک به دور باشد بهترین گزینه خواهد بود. و البته که به قاطعیت اعتقاد داریم که دکتر هوائی چنین پتانسیلی را دارد و قبل از هر چیز این را در ستاد خودش توانسته نشان دهد و عملیاتی کند.
به نظرتان آیا هوائی برنده خواهد بود؟
دکتر هوائی نمونه ای شگفت انگیز از خواستن و توانستن است. پسری از یک روستای کم نام و نشان که از بچه‌گی با چوپانی و گله داری کمک خرج خانواده اش بوده، رشد کرده و پله پله مدارج موفقیت را طی نموده و اکنون به عالی ترین سطوح علمی و اجرایی رسیده است. کمپین تبلیغاتی او نیز انگار تأویل تازه ای از مسیر زندگی پنجاه سالۀ اش بوده است. پله پله بالا آمده تا امروز که در آخرین نظر سنجی های معتبر، نشان از بیشتری رشد جذب رأی را داشته است. در نهایت این مردم هستند که باید تصمیم بگیرند می خواهند در باتلاق تکرارهای گذشته گیر کنند یا هوای تازه ای به ریه‌های این استان تزریق کنند
#تبلیغات
عکس
