سجاد بهزادی | چهارمین همایش دو سالانه نفت، گاز و پتروشیمی 30 آذر تا 1 دی به میزبانی دانشگاه خلیج فارس بوشهر برگزار شد که به عنوان یک شرکت کننده در همایش، انتقاداتی پیرامون آن قابل طرح است.

بوشهری ها / سجاد بهزادی | چهارمین همایش دو سالانه نفت، گاز و پتروشیمی 30 آذر تا 1 دی به میزبانی دانشگاه خلیج فارس بوشهر برگزار شد که به عنوان یک شرکت کننده در همایش، انتقاداتی پیرامون آن قابل طرح است.

نخست اینکه آیا حضور یک شرکت کننده روسی در چهارمین همایش دو سالانه نفت، گاز و پتروشیمی مجوزی برای بین المللی خواندن آن است؟ اغراق گویی در مفاهیم، ریشه تاریخی نزد ما ایرانیان دارد تا جایی که به سادگی هر چه تمام تر واژه ها را جابجا می کنیم و بسیاری از مفاهیم دیگر سر جای اصلی خود قرار ندارند.

چرا دانشگاه خلیج فارس به عنوان دانشگاه مادر در استان بوشهر نمی تواند یک رویداد علمی را در سطح ملی و یا بین المللی برگزار کند و چرا بدنه مدیریتی نفت وگاز در استان، کمترین مشارکت در این همایش داشت؟

عدم استقبال عمومی 

چهارمین همایش دو سالانه نفت، گاز و پتروشیمی به میزبانی دانشگاه خلیج فارس بوشهر در حالی برگزار گردید که تنها بعد از نیم روز نخست و پس ازچند ساعت آغازین همایش، سکوت و سکون تمام محیط و محل برگزاری همایش را فرا گرفته بود و استقبال از پنل های تخصصی و دیگر برنامه ها در حداقل ترین وضعیت مشارکت کننده روبرو بود. حتی در زمان افتتاحیه همایش نیز بیش از نیمی از سالن خالی از مشارکت کننده بود. حتی استاندار بوشهر نیز در این همایش، معاون خود را فرستاده بود.

عدم استقبال با کیفیت نفت،گاز و پتروشیمی

استان بوشهر میزبان بخش عظیمی از انرژی کشور است و بخش مهمی از ذخایر انرژی کشور و تاسیسات بزرگ نفت، گاز وپتروشیمی در این استان قرار دارد. با این همه تنها شرکت پالایش گازفجرجم بود که به واسطه مدیریت نام آشنا و بومی آن، در این همایش هم اسپانسر بود و هم حضور گسترده داشت. مدیرعامل منطقه ویژه پارس نیز تنها برای ساعاتی حضور فیزیکی داشت و هیچ گونه سخنرانی ارائه نکرد.

عدم ارتباط موثر دانشگاه خلیج فارس با بدنه نفت و گاز استان

چرا دانشگاه ها در استان نمی توانند با مدیران مجموعه نفت، گاز و پتروشیمی ارتباط عمیق و موثری در راستای توسعه استان داشته باشند؟ چرا کیفیت و توانایی دانشگاه های استان به گونه ای نیست که بدنه نفت، گاز وپتروشمی خود را وابسته به این مراکز علمی بدانند و حداقل کمترین حمایت مالی از برنامه های علمی و دانشگاهی داشته باشند؟

چهارمین همایش دو سالانه نفت، گاز و پتروشیمی استان بوشهر در محل دانشکده ای برپا بود که توسط وزارت نفت ساخته شده بود. دانشکده ای بزرگ که بنظر یکی از بزرگ ترین دانشکده های دانشگاه نیز محسوب می شد. اما این موضوع به خودی خود نشان داد که ارتباط با صنعت تنها به داشتن یک ساختمان فیزیکی و یا افتتاح نمایندگی شرکت ها در این ساختمان نیست و می بایست نیروی عقلانی تر، لابی هایی گسترده تر در تمامی سطوح سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و کیفیتی بالاتر در زمینه های علمی و پژوهشی در استان به قدری باشد که در سایه آن ارتباط دانشگاه و صنعت روز به روز افزون تر گردد و زمینه ای برای کمک به توسعه استان شود. مسئله ای که استان بوشهر از آن رنج می برد و با تغییر واژه ها و مفاهیم و اینکه یک همایش استانی را بین المللی بخوانیم دردی را دوا نخواهد کرد.

گیرم که دانشگاه به جای ۱۵۶ مقاله علمی از پژوهشگران،  ۱۵۰۰ مقاله دریافت کند، یا به جای ۱۸۰ قرارداد دانشگاه خلیج فارس با صنعت، ۱۸۰۰ قرارداد امضاء شود یا یک همایش در سطح استانی را بین المللی ارائه دهد؛ همه این آمارها بیش تر شبیه طنز تلخی می ماند که نه مشکلی از صنعت حل خواهد شد و نه گوشه ای از توسعه استان را مرهمی خواهد بود.