«حاج مهدی آخوندزاده» شخصیت ارزشمند و مداح معروف برازجانی است که در سال 1362 با آموزش در رشته تربیت معلم در شهرستان دشتی تدریس می کرد و شغل اصلی اش دبیری بود. بعد از 15 سال تدریس به عنوان معاون کانون امام خمینی ره فعالیت کرد و در سال 1396 بازنشسته شد.

حاج مهدی آخوند زاده از مداحان با سابقه دشتستان است، قریب به 42 سال است سعادت خدمت به اهلبیت امام حسین (ع) نصیبش شده و اکنون در مسجد دلگشای شهر برازجان نوحه سرایی می کند. این مداح موفق و خوش صدا در گفتگو با روزنامه «پیام عسلویه» می گوید: پس از سال ها خدمت به اهلبیت امام حسین (ع) در مسجد جنت با عنوان نوحه خوان، با شروع جنگ پایگاه مقاومت بسیج ما از مسجد جنت به مسجد دلگشا منتقل شد. مراسمات بیشتر در مسجد دلگشا برگزار می شد. از من خواستند به مسجد دلگشا برم، سال 63 بود که به مسجد دلگشا رفتم و ماندگار شدم. 

«آخوند زاده» در خصوص استقبال و اعتقادات مردم  از مراسمات مذهبی در گذشته و حال می گوید: در گذشته سادگی و صداقت در بین مردم بیشتر بود، سادگی و معنویت در دسته های عزاداری بیشتر دیده می شد تا کم کم این سادگی به زرق و برق های امروزی تبدیل شد. در گذشته مردم به اعتقادات خود شدیدا پایبند بودند به صورتی که با پای برهنه از منزل خارج می شدند و در عزاداری شرکت می کردند. حجله هایی که در گذشته  به عنوان نمادهایی از شهدای کربلا با تخته و چوب ساخته می شد بر دوش مردم بود و با اینکه این حجله ها بر دوششان بود آوای چاوشی سر می ددند و برای امام حسین(ع) اشک می ریختند. اکنون تمامی این حجله ها با وسایل نقلیه حمل می شود و شور و حال گذشته را ندارد. هر چند هیئت های عزاداری برای برگزاری این مراسمات زحمات زیادی را متقبل می شوند.  دقیق بیاد دارم که مادرم برایم تعریف می کرد: زمانی که صدای طبل و سنج و دمام عزاداری امام حسین (ع) در هر گوشه از شهر به گوشمان می رسید بی هوا خاطرات عزاداری امام حسین (ع) برایمان زنده می شد و اشک از چشمانمان جاری. 

 

بعد از فرستادن فاتحه ای برای مرحوم « حاج شیخ رضا ذاکری» که از روضه خوانان معروف دشتستان در گذشته بود، ادامه داد: این شخصیت ارزشمند بسیار انسان شریف، باتقوا و فرهیخته ای بود. با اینکه خردسال بودم اما در مراسم عزاداری خانگی آن ها شرکت می کردم. با آن ها بزرگ شدم، با اخلاق و روحیات آن ها بیشتر آشنا می شدم. این خانواده افتخار می کردند که از طریق روضه خوانی در راه امام حسین «ع» کسب درآمد می کنند. کسب درآمد آن ها به گونه ای نبود که شرط و شروطی برای این کار بگذارند و هر کس به عنوان هدیه هر مبلغی به آن ها می داد قبول می کردند. در مراسمات فاتحه نیز فعالیت داشت.  از خانواده های عزاداری که از وضعیت مالی خوبی برخوردار نبودند هزینه ای دریافت نمی کرد. نابینا بود هر زمان که می خواستم از مراسم فاتحه او را به منزلش برسانم از من می خواست مبلغی که به عنوان هدیه به او دادند را چک کنم و برایش بگویم مبلغ چقدر است. هر زمان مبلغ زیاد بود از من درخواست می کرد که او را برگردنم و مبلغ را به خانواده میت بر می گرداند و هیچوقت مبالغ بالا را قبول نمی کرد. با همین روش زندگی اش را می گذراند و روز به روز بر رونق و رزق و روزی زندگی اش افزوده می شد. اما متاسفانه امروزه برخی مداحان سینه زنی و هیئتی شرط و شروط خاص و مبالغ متفاوتی برای عزاداری در راه امام حسین «ع» مطرح می کنند. رفتارهای چنین بزرگ مردی « حاج شیخ رضا ذاکری» در من تاثیرات خوبی گذاشت به صورتی که طی تمامی این سالیان حتی یک ریال به عنوان هدیه بابت مداحی ازهیچ کس قبول نکرده ام. اما قبول هدیه بدون شرط و شروط برای مداحان را ایراد نمی دانم.