احسان انصاری | در ایران در سال های اخیر میزان فرزند آوری به شکل مشخصی کاهش پیدا کرده که براساس پژوهش های صورت گرفته نگرانی از آینده تحصیلی و شغلی فرزندان،

بوشهری ها / احسان انصاری | در ایران در سال های اخیر میزان فرزند آوری به شکل مشخصی کاهش پیدا کرده  که براساس پژوهش های صورت گرفته نگرانی از آینده تحصیلی و شغلی فرزندان، افزایش مشکلات اقتصادی با آمدن فرزند جدید، درآمد ناکافی و نداشتن مسکن مناسب در چهار رده اول انتخاب پاسخگویان در بیان عوامل بازدارنده فرزندآوری بوده‌اند.

در واقع بررسی دلایل کاهش فرزندآوری در ایران گستره بسیار زیادی دارد که در پژوهش‌های مختلفی مورد بررسی قرار گرفته که  این عوامل را می‌توان در سه دسته عوامل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جای داد.

نتایج پژوهش‌ها عوامل اقتصادی از جمله نابسامانی اقتصادی، نبود درآمد کافی، عدم اطمینان از آینده شغلی و تأمین مالی را به‌عنوان مهم‌ترین موانع اقتصادی فرزند‌آوری دانسته‌اند و در ادامه به اهمیت عوامل فرهنگی و اجتماعی از جمله رشد فردگرایی، عدم آمادگی روحی برای تولد فرزند، جامعه‌پذیری ناقص، مواد آموزشی ضدجمعیتی، تغییرات نقش و جایگاه زنان در جامعه در کاهش فرزندآوری اشاره داشته‌اند.

در چنین شرایطی آمارهای مرتبط با استان بوشهر تا حدودی نگران کننده به نظر می رسد.براین اساس میانگین اولین باری که بیشتر زنان بوشهری مادر می‌شود، 30 سالگی است. آماری که تقریبا 3 سال بالاتر از میانگین کشوری می باشد. همچنین تجربه پدر شدن برای اولین بار در استان بوشهر هم به 33 سال رسیده که یک سال از میانگین کشوری (۳۲ سالگی) بالاتر می باشد.

این آمارها یعنی اینکه بیشتر زوج های استان بوشهر دیرتر از میانگین کشوری اقدام به فرزندآوری می کنند.نکته دیگر فاصله زیاد ازدواج تا اولین فرزندآوری است که در کشور 5 سال است و بوشهر هم همین عدد می باشد.

علیرضا رئیسی معاون وزیر بهداشت اخیرا گفته بود: یکی از مشکلات ما در کشور این است که فاصله اولین فرزندآوری از ازدواج، ۴.۵ تا ۵ سال طول می‌کشد که این فاصله باید کمتر شود. اگر افراد در سنین بالا ازدواج کنند و ۵ سال هم طول بکشد تا اولین فرزند و ۵ سال دیگر تا دومین فرزند فاصله بیفتد، تمایل به فرزندآوری بیشتر، کاهش می‌یابد و این موضوع یکی از چالش های رشد جمعیت است.در همین خصوص مدیرکل ثبت احوال استان گفته: آمارهای ثبت شده حاکی از کاهش ۵.٧ درصدی ولادت در استان بوشهر طی 9 ماهه سال جاری است.

در واکاوی علل کم رغبتی بسیاری از خانواده‌ها به فرزند آوری موضوع مشکلات اقتصادی و کم توانی زوج ها در تامین هزینه‌ها زندگی صحبت زیادی شده است. وقتی با زوج هایی که ازدواج کرده اند هم صحبت می شوید بسیاری از انها مشکلات اقتصادی را عامل اصلی کم رغبتی و میل به فرزند آوری عنوان می کنند و برخی نیز فرزند آوری را به سالهای بعدی زندگی مشترک حواله می دهند و معتقد هستند حالا چند سالی دو نفری زندگی کنیم و بعد فرزند می اوریم.

 

از سوی دیگر، شاهد بالا رفتن سن ازدواج در جامعه ایران شده‌ایم و هر روز نیز این وضعیت حادتر می‌شود. اگر موضوع فرزند آوری را از جهت علمی و پزشکی بررسی کنیم سن باروری دوران طلایی به خصوص برای زنان دارد و هرچه سن تشکیل زندگی مشترک بالاتر می رود و به سن زوجین اضافه تر می شود درصد باردارشدن و قدرت باروری در مرد و زن با کاهش روبرو می‌شود.

این وضعیت را باید در کنار وجود بیش از ۸ میلیون زوج نابارو قرار دهیم که در کشور وجود دارند و باید برای فرزند آوری به روش های غیر معمول باروری متوسل شوند.هزینه های درمان ناباروی نیز قابل توجه است؛ البته دولت در این خصوص دست به کار شده و به طور میانگین ۸۰ درصد هزینه درمان ناباروری تحت پوشش بیمه ای قرار گرفته است.

این در حالی است کهزاز نظر علمی و روان شناسی فرزند آوری باعث سلامت بیشتر والدین می شود و آرامش روحی و ورانی پدران و مادران بیشتر شده و انگیزه و میل و رغبت و امیدواری به گذران زندگی در زوجین دارای فرزند بیشتر می شود. دوره سالمندی که دوران رخوت سستی والدین است و نیاز به مراقبت انها بیشتر برجسته می شود با داشتن فرزندان بیشتر رنگ و بوی بهتری به خود می گیرد و آرامش بیشتری به دنبال خواهد داشت؛ چرا که والدین پناهگاه مطمئنی برای خود یعنی فرزندان را احساس می‌کنند./ رویداد امروز