صدیقه بهزادپور |استان بوشهر سال‌هاست که با بحران آلودگی هوا دست‌وپنجه نرم می‌کند؛ بحرانی که نه‌تنها به دلیل گازهای فلر ناشی از

بوشهری ها /صدیقه بهزادپور |استان بوشهر سال‌هاست که با بحران آلودگی هوا دست‌وپنجه نرم می‌کند؛ بحرانی که نه‌تنها به دلیل گازهای فلر ناشی از فعالیت‌های گسترده نفت، گاز و پتروشیمی است، بلکه نفوذ مستمر ریزگردها از کشورهای همسایه، آن را پیچیده‌تر و طاقت‌فرساتر کرده است. در شرایطی که این استان یکی از قطب‌های اصلی تولید انرژی در کشور است و نقشی کلیدی در تأمین درآمدهای ارزی – ریالی برعهده دارد، مردم آن همچنان از ابتدایی‌ترین حقوق زیستی و رفاهی محروم‌اند، تعطیلی روزگذشته و بلاتکلیفی برای تعطیلی روزهای آتی از مصادیق عینی این امر است که باعث نارضایتی مردم به این امر شده است.

داغ بی توجهی مسئولان به بوشهر

به گزارش «رویداد پارس»، با ورود به فصل گرم سال، و مشکلات معتنابه ناشی از ناترازی انرژی که صدالبته بوشهری ها را با توجه به هوای داغ صدچندان آزرده می کند،  آلودگی‌ هوا و ضعف زیرساخت‌ها، کیفیت زندگی را برای مردم این منطقه به شدت پایین آورده است. در حالی‌که آلودگی‌های ناشی از فلرها نفس کشیدن را برای ساکنان دشوار کرده، ورود مداوم گرد و غبار از کشورهای هم‌مرز، بدون هیچ برنامه هماهنگ منطقه‌ای یا اقدامات جدی بین‌المللی، عملاً بوشهر را به یکی از آسیب‌پذیرترین استان‌های کشور در حوزه محیط‌ زیست و سلامت عمومی تبدیل کرده است. با این‌حال، آنچه بیش از همه نگران‌کننده است، نبود توجه شایسته از سوی نهادهای تصمیم‌گیر برای تخصیص اعتبارات ویژه و اقدامات بلندمدت برای مقابله با این بحران‌هاست. مردم بوشهر، با وجود آنکه سال‌ها بار توسعه و تولید کشور را بر دوش کشیده‌اند، در عمل سهم ناچیزی از منابع و امتیازاتی برده‌اند که حق طبیعی‌شان بوده است. این‌که یک استان صنعتی با این سطح از اهمیت، همچنان درگیر بحران‌های اولیه‌ای چون آلودگی هوا، قطعی برق و ضعف زیرساخت‌های درمانی و رفاهی باشد، نشان از یک بی‌عدالتی ساختاری دارد که باید مورد بازنگری جدی قرار گیرد.

آلودگی هوا، رنج مضاعف بوشهری ها

اعلام تعطیلی مراکز آموزشی و برخی از سازمان های دولتی به دلیل تشدید گردوغبار، در لحظات پایانی معضلی است که قطعاً ناشی از غافلگیری ناگهانی و ... نبوده است، بلکه به گفته کارشناسان؛ این معضل سال‌هاست مردم این استان را آزار می‌دهد، اما سکوت، بی‌توجهی و مدیریت دیرهنگام در برابر بحرانی که جان و زندگی مردم را نشانه رفته نیز گویا عادتی مرسوم است که دیگر نه تنها بوشهر بلکه همه استانها به آن خو گرفته اند. این تعطیلی‌ها در حالی رخ داد که اطلاع‌رسانی درباره آن‌ها در آخرین دقایق شب منتشر شد و بسیاری از خانواده‌ها، کارکنان و دانش‌آموزان در سردرگمی فرو رفتند. نبود تقویم مشخص یا پیش‌بینی قابل اتکا برای تعطیلی‌ها، به بی‌نظمی در زندگی روزمره مردم دامن زده است. قطعاً مسئله‌ای که بیش از همه آزاردهنده است، تکرار بی‌پایان این شرایط و نبود اراده‌ای جدی برای ریشه‌یابی و حل آن است.

صنعت در بوشهر، سهم رنج برای مردم

بر اساس این گزارش؛ بوشهر یکی از استراتژیک‌ترین استان‌های کشور به شمار می آید که سالهاست میزبان صنایع نفت، گاز و پتروشیمی در مناطقی همچون عسلویه، دیر، کنگان و سایر نواحی جنوبی استان است و سال‌هاست بار توسعه کشور را به دوش می‌کشد. اما سؤالی که بی‌پاسخ مانده، این است؛ آیا مردمی که سال‌ها هوای گرم، آلودگی فلرهای گازی، بوی گوگرد و گازهای سمی را تحمل می‌کنند، سهمی از توسعه ملی برده‌اند؟ آلودگی ناشی از مشعل‌های گازی (فلرینگ)، که در اکثر کشورهای توسعه‌یافته سال‌هاست به حداقل رسیده، در عسلویه و مناطق اطراف به شدت جریان دارد. ترکیبات سمی این فلرها به‌راحتی در فضا پخش شده و با گرمای شدید هوا ترکیب می‌شوند و سلامت عمومی مردم را با تهدیدی جدی مواجه می‌کنند. از سوی دیگر، موج مکرر گرد و غبار – که منشأ بسیاری از آن‌ها فراتر از مرزهای کشور است – بر درد مردم می‌افزاید. در حالی‌که دولت‌های همسایه اقدام جدی برای کنترل کانون‌های گردوغبار نکرده‌اند، مردم جنوب کشور، و به‌ویژه بوشهر، قربانیان خاموش این بی‌تدبیری‌اند.

مطالبه برای عدالت در تخصیص منابع

این در حالی است که؛ بوشهر سهم بزرگی در تولید درآمدهای ارزی کشور دارد؛ اما در تخصیص اعتبارات، همواره در حاشیه بوده است. آیا وقت آن نرسیده که این استان از منابعی که در دل خود تولید می‌کند، سهم عادلانه‌تری داشته باشد؟ مردم بوشهر دیگر فقط وعده نمی‌خواهند؛ آنان حق دارند نفس بکشند، آب سالم بنوشند، از خدمات بهداشتی مناسب برخوردار باشند، و آینده‌ای روشن برای فرزندان‌شان تصور کنند. تحلیلگران معتقدند؛ دولت باید به تخصیص اعتبارات ویژه برای کاهش آلودگی هوا و مهار فلرهای گازی متعهد شود. همچنین برنامه‌های کوتاه‌مدت برای مدیریت شرایط اضطراری – نظیر تعطیلی‌ها – باید با پیش‌بینی و اطلاع‌رسانی به‌موقع همراه باشد تا مردم از این سطح از بی‌نظمی رهایی یابند. به باوراین افراد؛ اکنون زمان آن رسیده که استان بوشهر از یک استان صرفاً «صنعت‌پذیر»، به یک استان «سهم ‌بر» و بهره‌مند تبدیل شود. توسعه بدون عدالت، نه‌تنها ناپایدار، بلکه ویرانگر خواهد بود. اگر چاره‌ای جدی اندیشیده نشود، مهاجرت معکوس، افزایش نارضایتی اجتماعی و کاهش سرمایه اجتماعی، نتایج طبیعی این روند خواهند بود. مطالبه مردم ساکن این استان این است که؛ استانداری، نمایندگان مجلس، فعالان محیط زیست، رسانه‌ها و نهادهای مردمی باید با هم‌صدایی، این مطالبه را به گوش تصمیم‌گیران برسانند که بوشهر دیگر تاب آلودگی، فراموشی و مدیریت ضعیف را ندارد، چرا که مسئله گردوغبار، آلودگی ناشی از فلرهای گازی، قطع مکرر برق، و تأخیر در تصمیم‌گیری‌های مهم مانند تعطیلی مدارس، فقط موضوعات زیست‌محیطی یا اداری نیستند؛ این‌ها مؤلفه‌هایی‌اند که مستقیماً بر کیفیت زندگی، سلامت جسمی و روانی مردم و سرمایه اجتماعی استان تأثیر می‌گذارند. بوشهر سزاوار نفس کشیدن است. سزاوار توجه، احترام و اقدام است. نباید اجازه داد که آلودگی‌ها – چه از آسمان و چه از زمین – بر سرنوشت مردمی سایه افکنند که سال‌ها در خط مقدم توسعه کشور بوده‌اند

منبغ : ./ / روزنامه رویداد پارس