ظلمی که بر خلیج فارس می رود
بوشهری ها / هدی خرم آبادی | دیربازی است کسی به فکر ماهی‌ها نیست. کسی به فکر باغچه نیست. کسی به فکر آدم‌ها هم نیست. اصلا کسی به فکر چیزی نیست. طی روزهای گذشته آلودگی نفتی در جزیره خارگ و پیشروی‌اش به گناوه خبرساز شد و در این بین برخی این آلودگی را کتمان کردند، درست همزمان با ورود اداره بندر برای پاکسازی!
یکی از شهروندان خارگ درباره این آلودگی به پیام عسلویه گفت: طی روزهای اخیر شاهد سرریز شدن نفت در جزیره خارگ بودیم که برای سومین بار در سال جاری رخ می‌دهد اما این بار حجم سرریزی آن قدر زیاد بود که به ساحل گناوه هم رسید.هر چند برخی از شرکت‌های مستقر در خارگ این مساله را نقض کردند اما اداره بندر با کمک شهرداری و شورای شهر و بخشداری خارگ به منظور پاکسازی ورود کردند.
حسن مژده با بیان اینکه آلودگی نه حق خلیج فارس، نه حق کسانی است که در روزهای سخت و دشوار در بدترین شرایط معیشتی در خارگ به سر می‌برند، تصریح کرد: سرریز شدن نفت اکوسیستم دریا را تخریب کرده، مرجانها را از بین برده و از آنجا که شغل اکثریت مردم خارگ از دیرباز دریانوردی بوده با سرریز شدن نفت معیشت این قشر نیز مختل شده و با توجه به خانه‌نشین شدن نان‌آوران خانه چه کسانی پاسخگوی این وضعیت هستند؟
به گفته وی، با سرریز شدن نفت و آلودگی ایجاد شده برای آهوان خارگ با بیش از 600 راس که در جوار ساحل زیست می‌کنند نیز دردسرها و تبعاتی ایجاد شده است.
مژده با ابراز گلایه از اینکه بیشترین آلودگی نفتی که از سوی مسئولان اعلام شده در جزیره خارگ بوده اما در بحث حق آلایندگی خسارت‌های واقعی پرداخت نمی‌شود و مسئولان از پاسخگویی به این مساله و در راس آن محیط زیست شانه خالی می‌کنند، افزود: اینها به هیچ وجه بخشودنی نیستند. مردم خارگ برای احقاق حق خود، حقوق شهروندی و حق حیات طبیعی و بدون آلایندگی‌شان تمام‌قد دفاع می‌کنند.
یکی دیگر از شهروندان خارگی که نخواست نامش فاش شود، درباره آلودگی نفتی چند روز گذشته گفت: من به شخصه از لکه‌های نفتی عکس تهیه کردم، حجم لکه‌ها کم نبود و به هیچ وجه نمی‌توان آن را انکار کرد.
وی ادامه داد: کسی به فریاد ما تمی‌رسد. به کدام مسئول باید بگوییم که سلامت خانواده‌هایمان در خطر است. آبزیانی که بر سر سفره‌هامان می‌آوریم، آلوده است و خطر بیماری‌های ناشناخته و سخت در چند قدمی ما هستند.
سخنان اهالی خارگ در حالی است که روز گذشته به گزارش ایسنا، رییس مرکز اقیانوس‌شناسی خلیج‌فارس بوشهر درباره وضعیت خلیج فارس تصریح کرد: با توجه به ورود حجم زیادی از پسماندها و پساب‌های خانگی و صنعتی وضعیت آلودگی خلیج فارس بحرانی است و این امر موجب کاهش تعداد آبزیان شده و شغل سنتی مردم یعنی ماهیگیری را با تهدید مواجه کرده که شهر بوشهر نیز از این قضیه مستثنی نیست.
مریم قائمی خاطرنشان کرد: مطالعاتی که ما در سال‌های ۹۵ و ۹۶ در اکوسیستم‌های حرّای استان داشتیم نشان داد که PH آب در اکوسیستم‌های نای‌بند که نزدیک به تأسیسات نفتی است نسبت به جنگل‌های حرای مل‌گنزه و بردستان که با این تاسیسات فاصله بیشتری دارند، کاهش پیدا کرده بود، یعنی PH به سمت اسیدی شدن کاهش یافته بود که این مسئله می‌تواند زنگ خطری باشد، چون یکی از معضلاتی که آلودگی‌های نفتی و گازهای گلخانه‌ای ایجاد می‌کنند، کاهش PH ها و اسیدی شدن آب دریاست. اسیدی شدن آب دریا باعث از بین رفتن گونه‌هایی که دارای اسکلت کربناتی هستند، مثل مرجانها و بسیاری از سخت‌پوستان خواهد شد، بنابراین این مسئله توجه ویژه به این منطقه و رعایت ملاحظات زیست‌محیطی را می‌طلبد.
به گفته وی، خلیج فارس به عنوان یکی از مهمترین شاهراه‌های اصلی دنیا و به عنوان یک منطقه دریایی ویژه و به شدت در معرض آسیب اعلام شده، با مخاطرات و معضلات زیادی روبه‌رو است: صید بی رویه، کاهش شدید ذخایر آبزیان، قاچاق گونه‌های در معرض انقراض، ورود پسماندهای خانگی و صنعتی، آلودگی‌های نفتی، تخریب سواحل، نابودی زیستگاه‌های ساحلی، ورود زباله های دریایی و... از مخاطراتی است که خلیج فارس را تهدید می‌کند.
هر چند همه می‌دانیم که از خلیج فارس جز نام چیزی نمانده اما همه در حال فریاد زدن هستیم و کسی گامی برای نجات خویش برنمی‌دارد. تا زمانی که دولت و مردم همراه و همیار هم نباشند و همواره شکافی بین دولت و مردم وجود داشته باشد، فریادها را فریادرسی نخواهد بود. تا زمانی که مردم با هم متحد نشوند، تا زمانی که حلقه‌های مفقوده آموزش به ویژه به جامعه دانش‌آموزی، دانشجویی، جوامع محلی و صیادان گمنام باشند، اتفاق خوشایندی روی نمی‌دهد و قطعا کشتی به سرمنزل مقصود نمی‌رسد. بیایید هم‌صدا با هم به داد خارگ، گناوه، عسلویه، دیر، کنگان و طبیعت برسیم. راهی نداریم جز اینکه با ارتقای آگاهی و رواج کارهای داوطلبانه برای نجات زمین گام برداریم و گرنه ما نخستین نابودشونده خواهیم بود.
منبع : پیام عسلویه
عکس
