بوشهری ها / بهار کوچک من | شعری از علی هوشمند
بهار کوچک من
_ تکیده‌تر از پاییز_
از پشت شیشه‌های مه‌آلود
باران شکوفه‌هایش را
آه می‌کشد
و هر روز
سپیده‌‌دمان
با سبدی لبریز از خاطره
و اندوه
در پای هر درخت تهی‌دست
علامت تعجّبی
می‌نشاند و می‌گذرد
عریانی درخت
و کوچ پرندگان را
هرگز برنمی‌تابد
بهار کوچک من!
از دفتر شعر آتش و ارغوان
عکس
