بوشهری ها / احسان انصاری/ در حالی که اولین ماه سال جدید را پشت سر می گذاریم که کارگران عسلویه که در سال گذشته با چالش های مختلفی مواجه شدند هنوز با آینده ای مبهم مواجه هستند و نسبت به دغدغه هایی که هنوز هم پابرجاست و به آن توجه نمی شود نگرانی دارند.
اجرای قانون کار و طرح طبقه بندی مشاغل، ساماندهی تردد، ایجاد امنیت شغلی و برقراری عرف کارگاه برای رانندگان غیرمالک خودروهای استیجاری؛ اجرای بدون تبعیض طرح اقماری دو هفته کار و دو هفته استراحت برای همکاران اداری و پشتیبانی؛ عمل به توافقات قبلی با مجتمع گاز پارس جنوبی علیالخصوص مرخصی استحقاقی و پرداخت هزینه قطع امکانات رفاهی (حق کمپ). اینها مطالباتِ کارگران پیمانکاری پارس جنوبی در سال ۱۴۰۳ بود که همچنان پابرجاست و به سال1404 کشیده شده است.
نکته مهم دیگری که در سال جاری وجود دارد ناترازی انرژی و افزایش دما نسبت به سال گذشته است که از هم اکنون می توان شرایط سختی را برای کارگران پارس جنوبی در فصل گرما متصور شد.
از سوی دیگر کارگران همچنان دغدغه دستمزد دارد و به همین دلیل افزایش میزان دستمزد در سال جاری پاسخگوی نیازهای آنها نبوده است. این در حالی است که میزان دستمزد با توجه به افزایش تورم و تلاطم های اقتصادی که در طول سال وجود خواهد داشت آینده نگری و برنامه ریزی اقتصادی را برای خانواده های کارگران سخت و دشوار کرده است.
حداقل دستمزد ۱۴۰۴ با افزایش بیش از ۴۵ درصد مصوب شده و حداقل پایه حقوق از ۷.۱ میلیون تومان به ۱۰.۳ میلیون تومان افزایش یافته است. با این وجود این میزان افزایش متناسب با افزایش تورم در جامعه نیست و بیشتر برای رفع تکلیف صورت می گیرد تا توجه جدی به واقعیت های زندگی کارگران و چالش هایی که آنها دارند.
نکته دیگر اینکه محل اسکان کارگران موقعیت جغرافیایی بسیار نامناسبی دارد. کمپها از مراکز خدمات شهری دورند، دسترسی بسیار دشوار است و اگر کارگری وسیله نقلیه نداشته باشد باید کیلومترها پیاده روی کند تا به خوابگاه برسد. ضمن اینکه این خوابگاهها که به صورت کانکس، ساندویچ پانل و پیش ساخته هستند به شدت مستهلک و فرسوده شدهاند و چون ساختمان نیستند نمی توان آنها را مرمت کرد برخی از آنها حتی قدمت بیست ساله دارند.
بی ثباتی در قراردادهای بیمه تکمیلی یکی دیگر از دلایل عدم امنیت روانی کارگران منطقه پارس جنوبی است. در پارس جنوبی قراردادهای بیمه تکمیلی کارگران ارکان ثالث، ماه به ماه تمدید میشود که برای کارگران نگرانی و استرس دارد. کارگران به خاطر اینکه پایان هر ماه قرارداد بیمه تکمیلیشان منقضی میشود، استرس زیادی دارند. این در حالی است شاید پایان ماه یک عضو خانواده کارگر بیمار شود و هنوز قرارداد جدید به امضا نرسیده باشد. در چنین شرایطی کارگر باید همه هزینه های درمان را از جیب بپردازد.
از سوی دیگر هنوز هم روابط بر ضوابط در استخدام نیرو در پارس جنوبی تقدم دارد وبسیاری از مدیران پروازی و یا غیربومی به شکل های مختلف تلاش می کنند نزدیکان و آشنایان خود را وارد چرخه کار در پارس جنوبی کنند. اتفاقی که در عین حالی که موانع قانونی برای آن در نظر گرفته شده اما در بسیاری موارد قانون دور زده می شود و نیروهای غیربومی جایگزین نیروهای بومی منطقه می شوند.
واقعیت این است که کاگران پارس جنوبی در سال جاری هنوز دغدغه نان دارند. با این وجود که خستگی عدم توجه به مطالبات آنها هنوز در تن آنها باقی مانده و با جانی خسته همچنان میدان را خالی نکرده و برای زندگی خود تلاش می کنند. در چنین شرایطی است که مسئولان و تصمیم گیران باید راه چاره اساسی برای مشکلات کارگران در سال جاری پیدا کنند و اجازه ندهند این مشکلات انباشته شده مانند استخوان در گلوی کارگزان زحمتکش باقی بماند.
عکس