دهکده گردشگری یا تعرض بر محیط زیست

بوشهری ها / راضیه اشعثی |  این روزها خور جفره ماهینی هم آرام و قراری ندارد ، با کلنگی که نشانه رفت برساحل آرام  این خور درهفته دولت .این بار، نه بر خشکی ، بلکه  در حریم دریا ، درآن سوی حریم 60 متری ، در خور جفره  ، از خورهای خلیج فارس که هر کدام نام ونشان و شناسنامه جدا گانه ای دارند، همان جا که اسکله سنتی قدیمی  روستای جفره بود ، اسکله ای صیادی  با نمایی از صید سنتی  که در یاد و خاطرات صیادان جفره همیشه داستان های آن ماندگار مانده است .

وجود این خور شاخص فرهنگی فراموش نشده  روستای جفره ماهینی است ، مردمان بسیاری  بر این باور هستند و  تلاش می کنند تا سنت‌ها ی خویش را حفظ و به عنوان نماد و شاخص فرهنگی  معرف  دنیای بیرونشان باشد ومی‌توان گفت  با حفظ آن و حتی پر رنگ نمودن سنت‌ها و ابزار سنتی، جاذبه زایی جهانی را توسعه می دهند وبه این طریق با حفظ جاذبه‌های طبیعی و انسانی ، سیل درآمدها به عنوان یک ثروت طبیعی  به سمت وسویشان سوق می یابد . اسکله صیادی جفره در خور جفره نماد صید وصیادی بندر بوشهر قدیم است  و از این بابت در واقع نقش اساسی بندر بوشهر، نقشی صیاد گونه بوده است  .

خورها ،خلیج های کوچک و کم عمقی هستند که آب در آنها برای مدتی آرام  و تقریبا راکد است  وآبزیان از خروش موج‌های  بی امان دریا در امان هستند و این زمینه ساز زندگی مجموعه زیستمندان این آب‌های کم عمق می  باشد .

  می دانیم بر اساس قانون حفاظت، احیاء و مدیریت تالاب‌ها و آیین‌نامه اجرایی آن، خور‌ها تالاب محسوب می‌شوند و هر گونه ساخت و سازهای انسانی ، تخریب و آلودگی آن‌ها ممنوع است . هر گونه استحصال در دریا و خوریات غیر قانونی است و باید حفاظت از اکوسیستم دریایی با تمام توان صورت گیرد این وظیفه برای سازمان محیط زیست تعریف شده است  که باید نسبت به صدور مجوز فعالیت های انسانی تحت هرعنوانی دراین حوزه حساسیت بیشتری داشته باشد.

  خورها به دلیل عمق کم  و وضعیت توپوگرافی چرخش آب ضعیفی دارند با این شرایط در معرض انواع آلاینده‌ها هستند،  آلاینده‌هایی مانند نفت که منشا دریایی دارند و سرانجام در خورها ته نشین می شوند وآلاینده هایی که منشا خشکی دارند و با فعالیت های انسانی مستقر در خشکی ایجاد و به سرانجام به نواحی ساحلی سرازیر می شوند ، مجموع این عوامل،  ساحل و خورها را به مناطق حساس تبدیل نموده است.

 می دانیم که مناطق ساحلی متعلق به همه و از حقوق عامه می باشد چرا که مناطق ساحلی جزو سرمایه‌های ملی به شمار می‌روند و نباید با خصوصی سازی و انجام طرح‌ها و یا فعالیت‌های صرفاً اقتصادی نظیر گردشگری در اختیار شخص یا گروه خاصی قرار گیرند ، این فعالیت‌ها مردم را از نظاره چشم اندازهای ساحلی محروم می کند. با ساخت وسازها در در خورها چرخش آب کند شده وبا تغییر در بستر طبیعی خورها شرایط تکثیر و زیست  آبزیان ازبین می رود ودر نهایت  به  حذف کامل کارکردهای اکولوژیک خورها منجر می شود .

هنوز مرگ آبزیان  در خور سلطانی این بانک ارزشمند زیستی بندر بوشهر فراموش نشده  است که چگونه با ساخت دهکده گردشگری و تغییر وتحول در این سواحل کم عمق ، ادامه حیات برای هزاران لاک پشت و تخم ریزی  و تکثیر میگوها غیر ممکن شد و مرگ  بیولوژیک خور سطانی رقم خورد .

در حقیقت ساخت وسازدر خورجفره  تحت عنوان مجموعه گردشگری - تفریحی  ،به نوعی  تعرض به محیط زیست و نادیده گرفتن حق مردم  و سلب و حذف  چشم انداز ساحلی وهمچنین از بین رفتن بخشی از زیستگاه ساحلی بندر بوشهر می باشد . با غفلت محیط زیست  تجربه تلخ سواحل شمالی کشورد جنوب  نیز تکرار می شود ، که با واگذاری اراضی ساحلی و تغییر کاربری مردم ساحل نشین از نعمت دیدن چشم اندازهای ساحلی  محروم  خواهند شد. متاسفانه در سکوت اداره کل محیط زیست و شیلات  پروژه ساخت دهکده گردشگری  در حال پیشروی درخوره جفره است  و الزامی برای رعایت حریم دریا از دید مسئولین شهر مشاهده نمی شود .

  طبیعتا مردم و دوستداران محیط زیست استان بوشهر خواهان توسعه هستند اما توسعه ای که پایداری استان  را مطابق آمایش سرزمینی  تضمین نماید . لذا تا دیر نشده واگذاری وتغییر کاربری  خور جفره جهت ساخت دهکده گردشگری نیازمند بازنگریست./ بوشهری ها