بوشهری ها /ااحسان انصاری/ پایان نمادین فستیوال کوچه به یاد جان باختگان فاجعه بندرعباس و تبدیل آن به مراسم سوگواری و شروه خوانی بازتاب گسترده ای در بین افکار عمومی جامعه و فعالان فرهنگی و اجتماعی جامعه داشته است. اگر چه داغ جان باختگان بندرعباس بر قلب های ملت ایران سنگینی می کند اما مردم قدردان و سپاسگزار فستیوال کوچه هستند که حرمت عزا نگه داشته و نی انبان را زمین گذاشته و دمام و سنج به دست گرفتند.
برگزارکنندگان این فستیوال، که از دل جامعه بومی و با تکیه بر توانمندیهای محلی شکل گرفته بودند، نشان دادند که وقتی اعتماد و اختیار به بخش خصوصی سپرده شود، این بخش با درک عمیق از شرایط اجتماعی، بهترین مسیر را برای پیشبرد اهداف فرهنگی انتخاب میکند. نمونه بارز این موضوع، واکنش خودجوش و مسئولانه آنها به حادثه تلخ انفجار بندر شهید رجایی بود.
در واقع پیش از آنکه عزای عمومی اعلام شود، برگزارکنندگان با صدور بیانیهای، برنامههای خود را به شکلی سوگوارانه ادامه دادند و در نهایت، با احترام به شرایط جامعه، در صفحه رسمی خود خبر از پایان این رویداد فرهنگی دادند. این تصمیم، بدون هیچ دستور یا دستورالعملی، از دل فهم عمیق فرهنگی و بومی جامعه هنری برخاست و نشان داد که حوزه فرهنگ و هنر، همیشه پیشگام در همراهی با مردم و شرایط اجتماعی بوده است.
البته فستیوال کوچه به تنهایی در این غم شریک نبود و بلکه کوچه های بوشهر همگی در عزای مردم بندرعباس شریک بودند و با غم آنها غمگین شدند.
یوسف ملایی فعال فرهنگی هرمزگان در این زمینه نوشت:««کوچه» دیگر جشنوارهٔ موسیقی بومی- محلی بوشهر نیست. «کوچه» قهرمان مردمان متمدن جنوب شد. «کوچه» با همدلی با مردمان داغدیده بندرعباس، مکتب فضیلت و فرزانگی را روایت کرد.
«کوچه» در جنوب بویِ خون، خاک و خُدا میدهد. تفاوتی ندارد، «کوچه» در خوزستان، بوشهر یا هرمزگان باشد؛ در جنوب، همه در امتداد یک «کوچه» زاده میشویم، نفس میکشیم، قدم میزنیم، اشک میریزیم، مبارزه میکنیم، ظفر مییابیم و میخندیم. سپاس که اشک و اندوه ما را دیدید و دست و نی و نای تان را یکسال به تعویق انداختید. سپاس که جامه سیاه به تن کردید و رو به شرق، رو به بندر، زانو بغل گرفتید و از منتهیالیه شادی رو به نهایت غم سکوت کردید».
محسن چاوشی، خواننده خرمشهری نیز با انتشار تصویری و با نوشتن این سطر «سوخت و دود هوا شد پیش چشمم زندگانی» با مردم بندرعباس ابراز همدردی کرد
عکس