بوشهری ها / احسان انصاری/ بوشهر هزینه های سنگینی برای بخش صنعت انجام داد و علی رغم اینکه میزبانی از صنایع پتروشیمی و نفت و گاز در این منطقه همراه با پیامدهای مخرب محیط زیستی بود اما در طول دهه های اخیر از صنایع مختلف میزبانی کرد. با این وجود بوشهر هیچ گاه از این سرمایه گذاری سود نبرده و همواره با چالش های آن مواجه بوده است. نکته مهم اینکه به تازگی مرکز آمار ایران آماری را منتشر کرده که نشان می دهد بوشهر بیشترین میزان اشتغال را در بخش خدمات به خود اختصاص داده است.
این وضعیت به خوبی نشان می دهد که بخش صنعت نتوانسته مشکل اشتغال نیروهای بومی را حل کند و نیروی کار در بوشهر بیشتر به بخش خدمات جذب شده تا صنعت.همین موضوع به خوبی بیانگر کژکارکردی صنایع در بوشهر و چرایی محرومیت این منطقه در عین داشتن ثروت و منابع زیاد است.
گزارش اخیر مرکز آمار نشان می دهد سهم بخش خدمات از کل اشتغال در استان بوشهر 62.7 درصد و بالاتر از سایر استان‌ها به جز تهران است. به عبارت دیگر، در استان از هر 100 نفر شاغل، تقریبا 62 نفر در بخش خدمات مشغول به کار هستند. متوسط سهم مشاغل خدماتی از بازار کار کشور 50 درصد می باشد. به عبارتی بوشهر حدود 12 درصد از میانگین کشوری تمرکز بیشتری در این بخش دارد که قابل تامل است.مهمترین دلیل رواج مشاغل خدماتی، علاوه بر تکنولوژی و فناوری های جدید، زودبازده و کم هزینه بودن این مشاغل است.بسیاری از افرادی که مایلند زودتر به درآمد برسند، از مشکلات راه اندازی یک کارگاه تولیدی یا دردسرهای شغل کشاورزی باخبرند، به همین دلیل به سمت کسب و کارهای خدماتی می روند چون سرمایه گذاری بالایی نمی خواهد و ریسک پایین تری دارد.اما نباید از نظر دور داشت که مشاغل خدماتی در مواجهه با شرایط بحرانی و شوک های اقتصادی نظیر کرونا از ثبات و پایداری لازم برخوردار نیستند.
از سوی دیگراز مجموع شاغلین استان بوشهر ۱۰.۴ درصد مربوط به بخش کشاورزی است که در بین استان ها رتبه ۲۶ و در بخش صنعت و معدن ۲۶.۹ درصد یعنی رتبه ۲۷ کشوری است.
نکته مهم اینکه خدمات یکی از بخش‌های سه گانه اقتصاد است که بیشترین تعداد شاغلان را در خود جای داده است. داده‌های مرکز آمار نشان می‌دهد که در سال گذشته، سهم این بخش از اشتغال در کل کشور 51.9 درصد بود. به عبارت دیگر، از هر 100 نفر شاغل در کل کشور، تقریبا 52 نفر در بخش خدمات مشغول به کار بوده‌اند.
آمارها از سهم بخش‌های اقتصادی در تولید و اشتغال نشان می‌دهد که اقتصاد ایران با یک عدم توازن ساختاری مزمن مواجه است.
در حالی که بخش خدمات بیشترین اشتغال را به خود اختصاص داده، سهم آن از تولید ناخالص داخلی کمتر از سهم بخش صنعت است.
یکی از علل رشد کسب و کارهای خدماتی، کاهش ریسک ایجاد این مشاغل است و افراد با کمترین هزینه می‌توانند اقدام به راه‌اندازی مشاغل خدماتی کنند.در واقع بیشتر افرادی که به مشاغل تولیدی گرایش دارند از دیربازده بودن، سرمایه گذاری بالا و محدودیت‌ها و موانع پیش روی تولید اطلاع دارند و تامین نقدینگی، رقابت بازار و شرایط اقتصادی از جمله این شرایط است. بسیاری از افرادی که مایلند زودتر به درآمد برسند از مشکلات راه اندازی یک کارگاه تولیدی باخبرند به همین دلیل به سمت کسب و کارهای خدماتی می روند چون سرمایه گذاری بالایی نمی خواهد و ریسک ایجاد این نوع کسب و کارها هم پایین است.
از سوی دیگر ایجاد شغل در بخش صنعت نسبت به بخش خدمات گران تر است و در بخش صنعت به دلیل استفاده از ماشین آلات، نیروی انسانی کمتر به کار گرفته می‌شود.در بخش کشاورزی هم به دلیل خشکسالی های اخیر، فصلی بودن برخی فعالیتهای مرتبط با کشت و مکانیزه شدن عمده فعالیتها، بخشی از نیروهای کار عملا دچار بیکاری می‌شوند لذا بخش خدمات به دلیل تنوع فعالیت، هزینه و سرمایه کم و ریسک پایین تر نسبت به دو بخش صنعت و کشاورزی مطلوبیت بیشتری برای کارجویان دارد.
این در حالی است که ایجاد تعادل در بازار کار نیازمند همراهی بخش‌های صنعت و کشاورزی در کنار بخش خدمات است و ضروری است تا از ظرفیت همه بخش‌ها در عرصه اشتغال و فعالیتهای اقتصادی بهره برداری شود.| منبع : روزنامه رویداد پارس
عکس
