بوشهری ها /بهنام بانی، خواننده‌ای که از دل محله‌های پایین‌دست تهران (خیابان امام خمینی) به شهرت رسید و با حمایت مخاطب ایرانی، به کنسرت‌های میلیاردی، قراردادهای تبلیغاتی، و ثروت چشمگیر دست پیدا کرد، حالا برای مدت شش‌ماهه به آمریکا رفته و طبق گفته نزدیکانش، احتمال زیادی وجود دارد که دیگر بازنگردد.
اینکه هنرمندی در اوج شهرت و ثروت، کشورش را ترک کند و آن را صرفاً به چشم سکوی پرتاب یا محل کسب درآمد ببیند، نه‌تنها قابل دفاع نیست، بلکه نشانه‌ای روشن از بی‌وفایی فرهنگی است.
مسئله فقط مهاجرت نیست؛ مسئله این است که چرا هنرمندی که از جیب و احساسات مردم ارتزاق کرده، حالا بی‌هیچ توضیحی، بی‌آنکه حتی با مخاطبانش صادق باشد، به آن‌سوی دنیا می‌رود و تبدیل می‌شود به یکی دیگر از همان خواننده‌های پروازی که ایران را فقط برای پر کردن حساب بانکی‌اش می‌خواهد. آنکه از فرهنگ وطن ارتزاق می‌کند اما در سختی‌ها و مسئولیت‌ها از دور تماشا می‌کند، اگر وطن‌فروش نباشد، دست‌کم وطن‌دوست نیست.
این شکل از سودجویی باید برای دستگاه‌های نظارتی فرهنگی زنگ خطر باشد. نمی‌شود این افراد هر وقت خواستند بیایند، جیب‌شان را پر کنند، و بعد بروند در امنیت و رفاه آن‌سوی دنیا، به سادگی مردم بخندند. لااقل اگر تصمیم به رفتن دارند، با مردم صادق باشند و برنگردند؛ نه اینکه در سکوت، نیم‌سال آمریکا باشند و نیم‌سال ایران، آن‌هم با بلیت‌های میلیونی و تبلیغات آن‌چنانی. مردم ایران حق دارند بدانند چه کسی برایشان می‌خوانَد، و چه کسی فقط از آن‌ها پول درمی‌آورد./ نیم روز 24
عکس
