محمد مهدی علیپور
بوشهری ها / « بوشهر شهر اولین ها ». به نظرم با همین کلید واژه نوستالژیک به جلو حرکت کنیم به نتایج خوبی می رسیم.
سالهاست اهالی شهر بوشهر در تکرار گذشته چه از باب خاطره گویی و چه از باب داشته ها مشغولند و این نسل به نسل به همراه برخی تحریف ها دست به دست شده.گفتن این خاطرات و داشته های گذشته با صدای بلند و بدون لکنت صورت می گیرد ولی در مقام یک فرد امروزی و متقاضی بهبود وضع موجود صدایی شنیده نمی شود اگر باشد نیز با لکنت بیان می شود. این باور غلط تا آنجا پیش رفته که مطالبه گری را رها کرده ایم و بیشتر در حال تعریف و تحریف گذشته ایم و غالبا نیز برای اثبات برخی از نوستالژی ها اختلاف نظر وجود دارد و ساعت ها و مدت ها درگیر همین هجویاتیم
مدتی است احسان عبدی پور هنرمند خوب و کاربلد بوشهری نیز خواسته یا ناخواسته در اشاعه ی همین فرهنگ غلط گام بر می دارد و اصرار عجیبی دارد که مردم را در گذشته نگه دارد با بیان احساسی و نوستالژیک رسانه ای خود. کلمه به کلمه ایشان از ضعف و ناتوانی و سرخوردگی و کمبود و حقارت است و چیزی برای آینده که ندارد هیچ معتقد است باید از این وضع لذت هم برد چون به گفته ایشان مردم بوشهر با همین ها خوشند! او بوشهر بدون برج را در مقابل بلند بودن مردمانش ترجیح می دهد غافل از اینکه عدم داشتن این نمادها یعنی کوته نگری، یعنی نبودن نگاه بلند افراد آینده نگر ، یعنی عدم فرهنگ مطالبه گری،یعنی عدم مسولیت پذیری اجتماعی،یعنی توسعه نیافتگی،یعنی رهاشدگی شهر،یعنی سالها ناکارآمدی مدیریت شهری و براحتی از این ضعف بزرگ تاریخی عبور می کند و فکر می کند اگر مورد تشویق مهمانان تهرانی قرار بگیرد خوب است! آیا مردم تهران و سایر شهرهای در حال توسعه هم چنین نگاهی دارند! آیا آنان هم شهر بدون نماد و توسعه‌ی همه جانبه را ترجیح می دهند به بلند بودن قدشان!
به گمانم فقط ما بوشهری ها چنین نگاهی داشته باشیم که افق دیدمان نسبت به شهر همین کوچه گردی ها و خاطره گویی های قهوه خونه ای است. عبدی پور خواسته یا ناخواسته توسعه همه جانبه در حرف هایش معنا ندارد و بیشتر تکیه به نوستالژی ( گاها ناملموس ) و باورها دارد و انگار در این دهه زندگی نمی کند. این تفکر بافت قدیمی عبدی پور بسیار خطرناک است زیرا شاهد اشاعه‌ی آن از طریق ابزارهای نوین ارتباطی هستیم و عده ای را نیز بدان درگیر کرده.پیشنهاد من به احسان عزیز این است که اگر نمی تواند این رشته کلام را رها کند لااقل موازی با آن برای گسترش فرهنگ توسعه و مطالبه محور در دیارش تلاش کند و مردمان بندر را در کوچه های بافت رها نکند تا دیگران بیایند و ببرند و بخورند و آبی هم رویش
این شهر بیشتر از شونشینی و کافه گردی به توسعه نیاز دارد و قطعا با توسعه‌ی همه جانبه می شود شب های خاطره انگیز بهتری را رقم زد.
عکس
